ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา
๑๒o
พ. ถูกแล้ว ท่านบัณฑิต.
พระมหาสัตว์ก็รัว ๆ นางนันบอกชายชู จึงถามว่า ดูก่อนพราหมณ์ก็
กิจกรรมของท่าน มีพราหมณ์ประจำตระกูลไหม ?
พ. มี ท่านบัณฑิต.
ม. ฝ่ายท่านล่ะ มีไหม
พ. มี ท่านบัณฑิต.
จึงพระมหาสัตว์ได้ให้พราหมณ์ถาดถวายเสบียงอาหารแก่พราหมณ์ ประจำตระกูลนั้น เป็นเวลา ๗ วัน แล้วบอกว่า ไปเดินท่าน วันแรก จงเชิญเชิญพราหมณ์มารับประทาน ๑๔ คน คือ ฝ่ายท่าน ๗ คน ฝ่ายกรรม ๗ คน ตั้งแต่รุ่งขึ้นเป็นต้นไปให้ลดลงวันละ ๑ คน ในวันนั้น จงเชิญเชิญ ๒ คน คือ ฝ่ายท่าน ๑ คน ฝ่ายกรรมของท่าน ๑ คน จงรู้ไว้ จำไว้ว่า พราหมณ์คนที่กรรมของท่าน เชิญชมตลอด ๗ วัน มาเป็นประจำ แล้วบอกข้าพเจ้า. พราหมณ์ทำตามนั้นแล้วจึงบอกแก่พระมหาสัตว์ว่า ข้แต่ท่านบัณฑิต ข้าพเจ้ากำหนดพราหมณ์ผู็รับประทานเป็นนิจกใจไอ้แล้ว.
พระโพธิสัตว์ส่งรูปไปกับพราหมณ์นั้น ให้ทันพราหมณ์เดินนั่นมา แล้วถามว่า ท่านเอาหลภะฌะแหน่งที่เป็นของพราหมณ์คนนี้ไปจาก คงไม้ต้นโน้นหรือ ?
พราหมณ์คนนี้ปฏิเสธว่า ผมไม่ได้เอาไป ท่านบัณฑิต.
พระโพธิสัตว์บอกว่า ท่านไม่รู้ว่าเราเป็นสมบัณฑิต เราจำให้ท่านนำหาที่พะนะพันหนึ่งที่เป็นของพราหมณ์คนนี้ไปจาก คงไม้ต้นโน้นหรือ ?
เขากลัว จึงรับว่า ผมเอาไป.
ม. ท่านเอาไปเก็บไว้ที่ไหน.
พ. เก็บไว้ ณ ที่นั่นนั่นเอง ท่านบัณฑิต.
พระโพธิสัตว์จึงถามพราหมณ์ผู้เป็นสามว่า พราหมณ์ หญิงคนนี้นั้นนเอง เป็นรัชวาของท่านหรือ ? หรืออัครับอื่น
พ. เขานั้นแหละเป็นของผม ท่านบัณฑิต