ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา
เทวดาผู้รักษากับผู้ฉุดปรากฏตัวในที่บรรพของพระเจ้าวิเบหทราช ตราสามปัญหา ๔ ข้อ
ข้อ ๑ "ผู้ที่ตบตผู้อื่นด้วยมือด้วยเท้า ตบปากผู้อื่น ผู้ Connecticut เป็นที่รักของผู้ที่ถูกดี คือใคร?" มโหสถแก้วว่า "เด็กน้อยกบมารดาบิดา เด็กน้อยแม่จะหยิกงั้น ตบมีวาราตบออกอย่างไร มารดาบิดาเอาด้วยเด็กนั้นมายิ่งขึ้น"
ข้อ ๒ "ผู้ที่ด่าว่าผู้อื่น แต่ไม่อยากให้เขาเป็นไปตามนั้น และคนถูกด่าเป็นคนที่รักของคนด่า คือใคร?" มโหสถแก้วว่า "ได้รับมารดาบิดาและบุตรพระเจ้าค่ะ เพราะเวลาบุตรจับใจ มารดาบิดาจะด่าว่า แต่ใจนี้มีได้แต่ดีไร้ไปด้วยเลย เพราะความรักแท้ๆ จึงว่าต่างๆ นานา"
ข้อ ๓ "ผู้ที่โกหกกันเหลาะแหละไม่เป็นความจริง แต่พนโกหกนั้นแหละเป็นที่รักของกันและกัน คือใคร?" มโหสถแก้วว่า "ได้แก่สามีภรรยาอยู่ในที่ใดฐานก็ยึดยอคนด้วยถ้อยคำที่ไม่จริง ซึ่งต่างก็รู้ว่าไม่จริง แต่โกหกกันและรักกัน"
ข้อ ๔ "ผู้ที่เอาพัดสั่งของ ข้าวน้ำผัดผ่อนไป แต่ผู้นั้นกลับเป็นผู้ที่ชอบใจของเจ้าของพัดสุนเหล่านั่น ผู้นั้นคือใคร?" มโหสถแก้วว่า "ได้แก่สมบัติพรหมณัฐ ผู้มารับไทยทานจากสัตบรุษซึ่งชั่ววาย แล้วจะรับไปสักเท่าใดก็ไม่โมโห โกรธเคืองมีแต่จะถวายมากขึ้นเสมอ"
ถึงแม้พระราชาหลงเข้าพระทัยผิด ขับไล่โหสถออกจากวัง มโหสถก็ไม่โสษะแค้น แต่ยังจงรักภักดีต่อพระราชา พระราชาจึงตรัสถามโมหสถว่า "เจ้าเป็นผู้มีสติปัญญาหลักแหลมยิ่ง หากจะหวังช่วงชิงราชสมบัติจากเราก็ย่อมได้ เหตุใดจึงไม่คิดร้ายต่อเรา"