ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา
พระเจ้าศนะชัยโกวิทพะ ครับตรัสส่งอย่างนี้แล้ว จำตรัสส่งให้เอาทองคำควรค่าแสนหนึ่งมาผืนเป็นแผ่น เพื่อจะได้จารึกคำสั่งสอนปัญญา ให้จัดยานพาหนะสำหรับเดินทาง จัดพลับพลากรสำหรับเป็นบริการ และจัดเครื่องราชบรรพตพรรณาเสด็จแล้ว ก็ทรงส่งไปในขณะนั้นที่เดียว ส่วนสุจริตพรหมนุ ออกจากพระนครวินด์ปิดตั้วแล้ว หาได้ทรงไปยังพระนครพาราณสีที่ผ่านมาไม่ หลาบันต์อยู่ในทดใด ๆ ก็เข้าไปยังที่นั้น ๆ จนถึงทั่ว ไม่ได้รับผลกล่าวคือ การกล่าวแก้ปัญหาในชมพูทวีปทั้งสิ้น จนถึงพระนครพาราณสีโดยลำดับ ยิ่งเอาที่พัก ณ ที่แห่งหนึ่ง ไปยังนิวิฐชนของวรรรพาราณสีพร้อมด้วยคนใช้สองสามคน
ในเวลอาหารเช้า บอกเล่าสุขะที่มาตราบ อันวัชพราหมณ์เชิญเข้าไปเห็นวิถีพราหมณ์กำลังกินรับประทานอาหารอยู่ในเรือนของตน เมื่อพระบรมศาสดาจะทรงประกาศ ทำเนื้อความนั้นให้ชัดขึ้น จึงตรัสพระคาถา ความว่า มหาพราหมณ์ผู้คราววาดูดาวนั้น ได้ไปถึงสำนักงานของวิถีพราหมณ์แล้ว เห็นท่านพราหมณ์กำลังบริโภคอาหารอยู่ในเรือนของตน
ก็สิจุตรพราหมณ์นั้น มึ้นเป็นเด็ก เป็นเพื่อนกันกับวรรรพพราหมณ์เรียนศิลปวิทยาในสำนักอาจารย์เดียวกัน เพราะฉนั้น จึงร่วมรับประทานอาหารกับท่านวรรรพราหมณ์นั้นทีในเวลารับประทานเสร็จ นั่งพักสบายแล้วถามว่าหายรัก ท่านพราหมณ์อะไร ? เมื่อจะบอกเหตุที่มา จึงกล่าวคาถา ความว่า พระเจ้าโรรพยราชผู้เรื่องพระยศ ทรงส่งเราให้เป็นทุตมะ พระเจ้าโรรพยผู้บริสุทธิ์โคตร ดำรงสถานที่อรรถและธรรม ได้ตรัสแล้วดังนี้ วิธรรษายรักท่านถูกถามถึงอรรถและธรรม นั้นแล้ว กรุณาเถิดว่าเราด้วย.