ปัญญาบารมี: หหนทางการสร้างปัญญา : หน้า 82/144

ปัญญาบารมี หหนทางการสร้างปัญญา ก็กราบทูลว่า ถ้ามีดบประเสริฐว่าบุตรทั้งหลาย ขอได้ทรงรับบิณฑบาตของ ข้าพระองค์ไว้ ถาบุตรประเสริฐว่างับ ขอได้ทรงรับนำพระองค์ไว้ เพื่อ ประโยชน์แก่พระองค์ พระเจ้าเทหราซ ได้ทรงฟังคำนี้ ก็ทรงโสมัส.ราชบริษัทรุ่งปวด ก็แซ่ซ้องสาธุการว่า มโหสถิณิ ติตดล่าวปัญหาดีแล้ว เสียงปรมมือและ กรยกแผ่ผ้าเป็นพัง ๆ ได้เป็นไปแล้ว มันติ ๔ คนต่างมีหน้าเศร้ามอง ชมเชาไปตาม ๆ กัน ปู่ว่า บุตรผู้อื่นแห่งมีดามารดา เช่นกับพระโพธิสัตว์อ้อม ไม่มีมีคู่หรือรึอะไร เมื่อเป็นเช่นนั้น เหตุไรพระโพธิสัตว์จึงทำอย่างนี้ วิสาขาว่า พระโพธิสัตว์นี้ได้ทำเช่นนั้น เพื่อประสงค์จะดูหมิ่นบิดาก็หาไม่ ก็แต่พระราชสำนักจะให้ส่งม้าส่งร่มปะเสริฐกว่าม้าสามภูมิถวาย เพราะฉะนั้น จึงทำอย่างนี้ เพื่อจะทำปัญหานี้ให้แจ่มแจ้ง เพื่อจะประกาศความ ที่ตนเป็นนิรัติ (นิรติ) และเพื่อจะทำอาจารย์ ทั่ง ๕ มีเสน่ห์ เป็นต้น ให้หมงครังสมิ พระเจ้าเทหราซทรงยินดี จับพระเจ้าทองคำอันเต็มด้วยน้ำหอม ทรง หลังน้ำมันในเมื่อสัตย์เศรษฐี พระราชานให้ปกครองอานัยยมชคลาม แล้วตรัสว่า เหล่าอาณศริจจูงบำรุงสิริริตบเศรษฐี แล้วให้ส่งเครื่องสรรพลังการ พระราชทานแก่งสมนา เทวิมารดาพระโพธิสัตว์ ทรงเลื่อนใสในปัญหาพา จิงตรัสสักบเศรษฐีเพื่อจะทรงรับพระโพธิสัตว์ไว้เป็นราชบุตรที่รักของพระองค์ว่า ดูก่อนคุณผู้เจริญ ท่านจงให้โหสถบัณฑิตไวเป็นราชบุตรแห่งเรา เศรษฐีลูกค่านว่า ข้าแต่สมมติเทพ มโหสถบุตรของข้าพระองค์นี้ยังเด็กนั่น. จนถึงวันนี้ กลิ่นน้ำมนปากของเธอยังได้กลิ่นอยู่ ต่อในกลามเมื่อเธอเป็น ผู้ใหญ่ เธอองค์อยู่ในราชสำนัก พระราชสว่า จำเดิมแต่ไป ท่านอย่าห่วง ใยในไมโหสถเลย มโหสถจึงเป็นราชบุตรของเราแน่นนี้ไป เราพอจะเลี้ยง บุรุตของท่านได้ ท่านจงกลับบ้านเถิด ตรัสฉะนี้ แล้วมีพระราชานุญาตให้ เศรษฐีกลับบ้าน