ข้อความต้นฉบับในหน้า
ນີ້ແມ່ນຂໍ້ຄວາມທີ່ສົ່ງມາ:
ตอนที่ ๒ นิทานชาดก - เสนาะชาดก
๑ ๒ ๑
พระโพธิสัตว์ส่งคนไปให้นักหาเปนของพราหมณ์และนางพราหมณ์มา แล้วบังคับให้รับเปนจากมือของพราหมณ์ผูเป็นโจรแก่พราหมณ์ให้ลงพระราชอาชญาแก่นพราหมณ์ผูเป็นโจร เนเรเทอออกจากพระนครไปและให้งพระราชอาชญาแก่พราหมณ์ให้ยกใหญแก่พราหมณ์และให้อยู่ในสำนักของตนเอง
ประชุมชาดก
พระศาสด ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มา ทรงประกาศสัจธรรมทั้งหลาย แล้วทรงประชุมชาดกไว้ ในที่สุดแห่งสัจธรรม คนจำนวนมากได้ทำให้แจ้ง ซึ่งโสตปติผล
พระมหาในครั้งนั้น ได้แก่ พระอานนท์ในบัดนี้ รุกขเทวดา ได้แก่ พระสรัปดตรู บริษัท ได้แก่ พุทธบริษัท ส่วนเสนาบันฑิต ได้แก่ เราตาดวาสนะนี้แล
จบ เสนาะชาดก
ข้อคิด เสนาะชาดก
๑๒) นิสัยชอบแสดงธรรม สั่งสอนอบรมประชาชน ถวายอรรถธรรมแก่พระราชาเนื่อง ๆ สมัยนั้นได้เป็นเสมือนเวลาที่พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในสากลรัฐ แสดงธรรมด้วยเสียงไพบเราะตามพุทธลีลา
๑๓) นิสัยชอบสั่งสมปัญญาบารมีน้ำชาติมาก จึงมีความสามารถวิเคราะห์วิจารณ์ฉับพลันเหตุการณ์ได้อย่างแม่นยำ พระมหาสัตว์รัญด้วยญาณ คือ ความเป็นผู้ฉลาดในอุบายอันเอง เหมือนเห็นด้วยทิพพจักขุ