เรื่องพระนางอุทุมพร : หน้า 87/144

พระราชาจึงตรัสถามสมโภษบัณฑิต ว่าโภษณพิศดารดูที่อิฐนั้นก็เห็นเหรียญทองถึงมาถูกติดอยู่ จึงคาดการณ์ได้ตลอดว่า วารนี้เป็นวันอุโบสถ ราชบรรจงหาชื่อเนื้อไม่ด้าย จึงมอบเหรียญทองถึงมาสาให้มันคล้องคอแทนเนื้อที่มันทักต้องได้รับในวันนั้น มันจึงเกิดความผวอในทรัพย์ที่ได้มา พระราชาทรงสอบถามราชบูรณ์ ดูแล้วว่าทุกประกา รงอิ่มเอมพระทัยว่า “พ่อมโภษณนี้อัศจรรย์จริง ดูเธอช่างรอบรู้ไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง รู้ได้แม้กระทั่งก็ริยาอาการของสัตว์” เรื่องพระนางอุทุมพร อาจารย์ได้ยกเธอผู็เป็นธิดาให้เป็นบรรยายของปิงดตระกุลศิษย์ของตน แต่เป็นเพราะว่ามาในกับ ธีราร่วมกันไม่ได้ เมื่อเดินทางมาไดจ้ถึง 7 วัน จนมาถึงกรุงมิละลา ทางที่เขาเดินผ่านมินิชอะเดือใหญ่ นางจึงเป็นขึ้น ไปบนต้นมะเดื่อเก็บผลที่สุๆ มากินแก้หิว เมื่อปิงดตระกูลเห็นนางขึ้นไปบนต้นมะเดื่อ เขาริบลงมา และไปเอาหนามไมไ่หวหนามไมแหลมคมมามะสะ จะใดดวยรอบตน นางจึงลงมาไม่ได้ ... ก.ใส่ผ้าสุม เพื่อกันไว้ เช่นเอาหนามสะ