ปัญญาบารมี: การสร้างปัญญา : หน้า 92/144

ปัญญาบารมี หาหนทางการสร้างปัญญา ้อาจารย์เสนกะ กล่าวว่าถ้าแม้นคนมิยอมแล้วผู้อื่นในทิวานี้ฉันก็กล่าวข้อความเหล่านั้น คำพูดของคนนันยังเจริญงอกงามในทามกลางญาติ คนมีปัญญายิ่งคนผู้มีสิทธิรำ คำนี้ว่ามิยอมให้ทำตามคำของตนไม่ได้ ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเป็นคนเลวทราม คนมีสิทธิ์เท่านั้นเป็นคนประเสริฐ พระเจ้า. มิใหสถาบันติฤ จะว่าคนโง่าหิปญญาไม่ได้ ยอมกล่าวมาสุขเพราะเหตุแห่งบุคคลอื่นหรือแม้แต่ตน คนโง่นิยอมฤกในทามกลางบริษัท แม่ภายหลังเขาก็ต้องไปกตัญ ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเท่านั้นประเสริฐ คนถึงมียอดจะประเสริฐอะไรพระเจ้าข้า อาจารย์เสนกะ กล่าวว่าถ้าคนมีปัญญาดังแผ่นดิน ไม่มีที่อยู่อาศัย ไม่มีทรัพย์เป็นคนเชิญไดกว่าข้อความ คำพูดของเขานั้นย่อมไม่เจริญงอกงามในทามกลางบริษัท อื่นสิริของคนมีปัญญาย่อมไม่มี ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเป็นคนเลวทราม คนมีสิทธิ์เท่านั้นประเสริฐ พระเจ้าข้า. มิใหสถาบันติฤว่าคนผู้มีปัญญาดังแผ่นดิน ย่อมไม่กล่าวคำเหลาะแหละเพราะเหตุแห่งคนอื่น หรือแม้แต่ตน บุคคลนิยอมเป็นผู้อื่นมหาชน บุชาในทามกลางที่ปรกฏ แมภายหลังเขาก็จะไปสุคติ ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเท่านั้นประเสริฐ คนโง่ถึงมียอดจะประเสริฐอะไรพระเจ้าข้า. อาจารย์เสนกะ กล่าวว่าช้าง ม้า โค แก้วมณี กุหลาบและนาริก์หลาย ผู้เกิดในใดตระกูลที่มึงคง สิ่งทั้งปวงนั้น ย่อมเป็นเครื่องอัปโภคของคนที่มึงคง คนทั้งหลายผู้ไม่มีกัง ก็ย่อมเป็นเครื่องอัปโภคของคนที่มึงคง ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเป็นคนเลวทราม คนมีสิทธิ์เท่านั้นประเสริฐ พระเจ้าข้า. มิใหสถาบันติฤว่าศิริยอลละคนใดผู้ไม่จัดแจงงานไม่มีความคิด มีปัญญา ทรมาน เหมือนจะทิ้งคราบเก่าไปซะนั้น ข้าพระพุทธเจ้าเห็นข้อข้อความนี้ จึงกราบทูลว่า คนมีปัญญาเท่านั้นประเสริฐ คนใกล่สิมีย่อมประเสริฐอะไรพระเจ้าข้า.