ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา : หน้า 102/144

ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา ๑๐๒ พระราชาเห็นพระโหสรส่งดาบถวาย ก็ทรงGotติเห็นว่า มโหสถนอกจากจะประกอบด้วยความสัตย์ปฏิบัติแล้ว ยังเป็นผู้ไม่มีจิตใจมุ่งร้ายพยาบาทผู้ใด พระเจ้าจุลเจติรสอองต์ที่เคยคิดร้ายต่อเมืองมิลิลาต่อพระเจ้าเทวราช และต่อมโหสถ มโหสถจึงทูลลากลับไปมิลิลาจัดให้กองท่านำเสด็จพระชนี พระเหลี่ และพระราชบุตรของพระเจ้าจุลเจดนีกลับมายุ่งตรปัญจาม ส่วนราชอิตินั้นคงประทับอยู่มิลิลในฐานะพระชายาพระเจ้เทวราชต่อไป พระเจ้าจุลเจดทรงตรัสขอให้มโหสถมาอยู่กับพระองค์ มโหสถจูลว่าข้าพเจ้าได้รับพระราชหวังเรื่องในราชสำนักของพระเจ้าว่าผู้เป็นเจ้านายของข้าพระองค์แต่เดิม ไม่อาจจะไปอยู่ที่อื่นได้ หากเมื่อใดพระเจ้าก็สวรรค์ ข้าพเจ้าจะไปอยู่เมืองอตรปัญจาล รับราชการอยู่ในราชสำนักของพระองค์ หลังจากนั้น ๑๐ ปี เมื่อพระเจ้เทวราชสั้นพระชน มโหสถก็ทำตามที่สัญญาไว้นั่นคือ ไปรับราชการอยู่กับพระเจ้าจุลเจดนี และยังถูกกลั่นแกล้งจากกฎฏิพาราณณ์คู่รับเก่า แต่มโหสถก็อดทนได้ทุกครั้ง มโหสถนอกจากจะมีสัตย์ปฏิบัติ เจริญวาสลาดแล้ว ยังประกอบด้วยคุณธรรมอันประเสริฐ มีความสุขุมรอบคอบ มีได้หลงไหลในาดุษฎรรเสริญ ดังนั้นมโหสถจึงได้รับยกย่องสรรเสริญว่า เป็นบุตรทีถูกผู้มีความรู้ลึกซึ้ง มีสัตย์ปฏิญาณนั้นประกอบด้วยคุณธรรมอันประเสริฐ ที่กาบให้ผู้มีสัตย์ปัญญาประพฤติปฏิบัติในทางที่ถูกควร