ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา
๑ ๓ ๖
○ ผู้ไม่ประมาท พินิจพิจารณา ตั้งใจฝึกฝนได้ปัญญา
○ ผู้อิ่มสรรเสริญคนมีปัญญา พูดจริง ตั้งมั่นในศีล ประกอบความสงบใจนั้นแล
(ปัญญวนัต ตาวาวี สีเสลส สุขมาหีติ
เวระสมณุญุตต ตาว วิญญู ปัสสา ) มาหารสุมโจร
○ ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใจ ไม่ทำกรรมชั่วอันไม่เป็นประโยชน์ เกื้อกูลเลย ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่ถึงตามเวลา, บันทึกทั้งหลาย
เรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีปัญญา
(คมนิรปณ หมันสิกิจตุ นุจจาติ กามุโภ )
กาสะตั ตกุปัญญา ตาวานติ
○ คนมีปัญญาถึงแม้ตกทุกข์ ก็ยังหาสุขพบ
(ปัญญาสุโฏ โตร โอรัส ทุกข์ สุขานี วิเนติ )
○ คนมีปัญญาถึงสิ้นทรัพย์ ก็ยังเป็นอยู่ได้
(ชิวิตาวี สมปญญา อตี วิตุตรปฏิการณ์ )
○ คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่จะมีสุขก็หาไม่
(ปัญญา เลโย น สัสสะ พาโล )
○ คนมีปัญญาพิชสร้างเกาะที่น้ำหลากมาท่วมไม่ได้ ด้วยความหนัก
ความไม่ประมาท ความสำรวม และความข่มใจ ( พุทธ.ม. ๒๕/๕๑ )
อุฏฐานนปมาเทน สัญญาเมน กมมาน จ
ทิป กิริกา เมธาวี ยูโอ โม นกีรติ
○ คนมีปัญญาทำมาได้ คล้ายแล้ว ย่อมประพฤติสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ย่อมปฏิบัติ เพื่อเบียดเบียนทั้งตนและผู้อื่น
(มัส ลภาณ ทุมมิโ อนุตต จรติ อตตโน อตุน จ บรรสญู หีลาย ปฏิปัฐิต บูชา. ๒๗/๒/๘๐)