ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปัญญาบารมี หินทางการสร้างปัญญา
๗ ๖
มโหสถบัณฑิตกล่าว เรื่องนี้ต้องย้อนปัญหา พูดเอาใจชาวบ้าน ไม่ให้วิกล แล้วเรียกคนฉลาดพูดมาสองสามคน สั่งสอนให้ไปทูลพระราชวังว่า ขณะสมเด็จเทพ ชาวบ้านไม่ทราบประมาณแห่งเชือกนั้นว่า เล็กใหญ่เท่าไร. ขอสมเด็จเทพโปรดให้ส่งท่อนแต่เชือกทรายเส้นเก่าสักหนึ่งเส้นหรือสี่เป็น ตัวอย่าง ชาวบ้านเห็นประมาณนั้นแล้ว จึงได้ฟื้นเท่านั้น. ถ้าพระราชารับสั่งแก่ ท่านทั้งหมดว่า เชือกทรายในพระราชฐานของเราไม่เคยมีแต่ไหนมา. ท่านทั้งหมดงงกราบทูลว่า ข้าแต่พระมหาราช เชือกทรายตัวอย่างนั้นไม่มี ชาวบ้านปฏิเสธยืนยันความผิดอย่างไรล่ะ พระเจ้า ข้า. ชาวบ้านเหล่านั้น ไปทำตามมโหสถแนะนํา พระราชดำรัสถามว่า ย้อนปัญหานี้ใครคิด.
ทรงทราบว่า มโหสถคิด ก็รงยืนดี
๑๒. พระมโหสถบัณฑิต ทรงแก้ปัญหาหัวข้อว่า “ สระน้ำ ”
มีความว่า ในวันอื่นอีก พระเจ้าเทวราชให้ส่งข่าวแก้ชาวบ้านเหล่านั้น เพื่อจะทดลองมโหสถว่า พระราชามีพระราชประสงค์จะทรงเล่นน้ำ. ชาวบ้านปฏิเสธมชฎากามงส่งสระโบกขรณีดาดตาด้วยบัวบูญพระนม. ถ้าพวกชาวบ้านนั้นไม่ส่งมา จะปรับไหมพ้นหานะ. ชาวบ้านเหล่านั้นแจ้งแก่มโหสถบัณฑิต