ปัญญาบารมี: หนทางการสร้างปัญญา : หน้า 64/144

ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา ๕๔ กาลนั้น มีชายเขาใจคนหนึ่งชื่อที่มีปฏิญาณ เดินเลียมตามฝั่งแม่น้ำ ถึงสถานที่นั้น สามีภรรยาเห็นชายนี้จึงถามว่า แม่น้ำนี้ลึกหรือตื้น นายที่มีปฏิญาณอยู่ว่า สองสามีภรรยานั้นขาดต่อกัน จึงตอบว่า แม่น้ำนี้ลึกเหลือเกิน ปลาร้ายก็ชม. สามีภรรยาจึงบอกถามว่า สายจึงจับไปอย่างไรเล่า ชายนี้ตอบว่า เรามีความคุ้นเคยกับจรเขาและมังกร ฉะนั้น สัตว์ร้ายเหล่านั้นจึงไม่เบียดเบียนเรา สองสามีภรรยากล่าวว่า ถ้าเช่นนั้น สายจงพาเรา ทั้งสองไป ชายนี้รับคำ ลำดับนั้น สองสามีภรรยาจึงให้ของเคี้ยวของบริโภคแก้ชายนี้ นายโคพาทพ ตอบว่า จงพากรรยากไปก่อน พาเราไปทีหลัง ชายนี้รับคำแล้วให้บาง ทีซาตลขึ้นคือ คือเสียงและของฝากทั้งหมดลงข้ามแม่น้ำ ไปได้หน่อยหนึ่ง แล้วย่อมตะหลิกลไป ลำดับนั้น นายโคพากพยันอยู่ที่ฝั่งคิดว่า แม่น้ำนี้ลึกแท้ คงสูยิ่งเป็น อย่างนี้ แต่เราเป็นไม่ได้นำทีเดียว ฝายนายที่มีปฏิญาณงั้นงามนี้ตุตาหลาไป ถึงกลางแม่น้ำ ก็พูดเกี acessórios ภาษาอังกฤษ ผับบ้างว่า ข้างจึงเลี้ยงดูเจ้า เจ้าหน้าที่ผ้าและเครื่องประดับ บริบุรณ์ มีสาทิสแวดล้อม นายโคพากพอตื่นเต้นนี้ จักทำอะไรแก้ไขได้ เจ้าเจ้าตามคำข่า นางที่ตามหลาได้ฟังคำของนายที่มีปฏิญาณก็คิดสนหา ในสามีของตน มีจิตปฏิพัทธ์ในนายที่มีปฏิญาณนี้ ในขณะนั้นเอง จึงกล่าว ตอบว่า ถานายไม่ทิ้งฉัน ฉันจักทำตามคำของนาย นายที่มีปฏิญาณว่า นางพูดอะไร ข้าจะลี้งดูนาย คบทั้งสองนี้ไปถึงฝั่งไม่น ก็ระชมต่อกันและกัน ละนายโคพากเสีย กล่าวว่า รอขั้นต่ำของ ดรอุปกรณ์ของ ควรเคี้ยว ต่อหน้าทนายโคพากผู้นดูอยู่ แล้วพากันหลีกไป นายโคพาก เห็นดังนี้จึงคิดว่า คนทั้งสองนี้เห็นจะร่วมกันทั้งเราไป ก็จึงปล่อยม า ข้ามลงได้หน่อยนี่ก็กลับขึ้นเพราะความกลัว ข้ามลงอีกหนึ่ง ด้วยความ โกรธโคนทั้งสองนั้น โดดลงด้วยแน่ใจว่าเป็นหรือดายก็ตามที ลงไปใน แม่น้ำ จึงรู้ว่าตน ก็ข้ามขึ้นจากแม่น้ำติดตามไปโดยเร็ว พอทันคนทั้งสอง