การบรรลุอมตธรรมของสารีบุตร : หน้า 20/142

แต่แล้วเกิดยั้งคิดได้ว่ายังเป็นกาลไม่สมควรจะถามภิกษุรูปนี้ เพราะท่านกำลังเข้าละแวกบ้าน เที่ยวบิณฑบาต ฉะนั้น เราจึงติดตามภิกษุรูปนี้ไปข้างหลัง รอเวลาที่ท่านเสร็จกิจแล้วจึงจะเข้าไปสนทนาด้วย ครั้นได้เวลาอันเหมาะสมแล้ว สารีบุตรปริพาชกจึงเข้าไปหาพระอัสสชิได้พูดจาปราศรัย พอให้เป็นที่บันเทิง เป็นที่ระลึกถึงกันแล้ว สารีบุตรปริพาชก จึงได้กล่าวกับพระอัสสชิว่า “อินทรีย์ของท่านผ่องใส ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง ท่านบวชเฉพาะใคร ใครเป็น ศาสดา ของท่าน หรือท่านชอบใจธรรมของใคร ขอรับ” พระอัสสชิตอบว่า “มีอยู่ ท่าน พระมหาสมณะศากยบุตร ทรงออกผนวชจากศากยตระกูล เราบวชเฉพาะพระ ผู้มีพระภาคพระองค์นั้น พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นเป็นศาสดาของเรา และเราชอบใจธรรมของพระผู้มีพระ ภาคพระองค์นั้น.” สารีบุตรปริพาชกจึงถามว่า “ก็พระศาสดาของท่านสอนอย่างไร แนะนำอย่างไร” “เราเป็นคนใหม่ บวชยังไม่นาน เพิ่งมาสู่พระธรรมวินัยนี้ ไม่อาจแสดงธรรมแก่ท่านได้ กว้างขวาง แต่จักกล่าวใจความแก่ท่านโดยย่อ, พระอัสสชิกล่าว “น้อยหรือมาก นิมนต์กล่าวเถิด ท่านจงกล่าวแต่ใจความแก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องการ ใจความอย่างเดียว ท่านจักทำพยัญชนะให้มากทำไม. ลำดับนั้น พระอัสสชิ ได้กล่าวธรรมปริยายนี้แก่สารีบุตรปริพาชก ว่าดังนี้ “ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น และความดับ แห่งธรรมเหล่านั้น พระมหาสมณะมีปกติทรงสั่งสอนอย่างนี้” ครั้นได้ฟังธรรมปริยายนี้ สารีบุตรปริพาชก มีดวงตาเห็นธรรมเกิดขึ้นทันที จิตใจผ่องใส ปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ประจักษ์แจ้งแล้วว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวล มีความดับไปเป็นธรรมดา เวลาต่อมา สารีบุตรปริพาชกได้เข้าไปหาโมคคัลลานปริพาชก ครั้นโมคคัลลานปริพาชก ได้เห็นสารีบุตรปริพาชกเดินมาแต่ไกล จึงถามสารีบุตรปริพาชกว่า “ผู้มีอายุ อินทรีย์ของท่านผ่องใส ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง ท่านได้บรรลุ อมตธรรมแล้วกระมังหนอ” “ถูกละ ผู้มีอายุ เราได้บรรลุอมตธรรมแล้ว” สารีบุตรปริพาชกตอบ “ท่านบรรลุอมตธรรมได้อย่างไร ด้วยวิธีไร” “ผู้มีอายุ วันนี้เราได้เห็นพระอัสสชิกำลังเที่ยวบิณฑบาตในพระนครราชคฤห์ ท่านเป็นผู้มี กิริยามรรยาทน่าเลื่อมใสครั้นแล้วเราได้มีความดำริว่าบรรดาพระอรหันต์หรือท่านผู้ได้บรรลุอรหัตมรรคในโลก บท ที่ 1 กั ล ย า ณ ม ต ร คือ อะไร DOU 11