ความสำคัญของกัลยาณมิตรและคุณธรรมพื้นฐาน : หน้า 46/142

ปัญญาที่จะแยกแยะออกได้ว่า สิ่งใดถูก-ผิด สิ่งใดชั่ว-ดี สิ่งใดควร-ไม่ควร และเต็มเปี่ยมไปด้วยหิริโอตตัปปะ คือความละอายบาป กลัวบาป ไม่ยอมกระทำความชั่วแม้มีโอกาสหรือในที่ลับตาคน กัลยาณมิตรที่มี คุณสมบัติข้อนี้ อุปมาเหมือนชั่งตวงวัดที่มีมาตรฐานคงเส้นคงวา ไม่มีนอก ไม่มีใน ไม่มีเบื้องหน้า ไม่มี เบื้องหลัง คุณสมบัติทั้ง 7 ประการนี้ หากมีอยู่ในบุคคลใด ย่อมทำให้ผู้นั้นเป็นผู้ทรงคุณประโยชน์อันใหญ่แก่ ชาวโลก เป็นคนศักดิ์สิทธิ์มีอำนาจเหนือธรรมชาติ ทำให้คนทั้งโลกรู้สึกเย็นใจแม้อยู่ท่ามกลางแสงแดดอัน แผดกล้า ทำให้เห็นความสว่างได้ทั้งๆ หลับตา ผู้ที่จะสามารถทรงคุณสมบัติเหล่านี้ได้จำเป็นต้องมีคุณธรรมพื้นฐาน 3 ประการคือมีปัญญา มีความกรุณา และมีความบริสุทธิ์ รองรับอยู่ การจะได้ปัญญา กรุณา และบริสุทธิ์อย่างครบถ้วน นอกจากจะ ต้องศึกษาธรรมะให้แตกฉานแล้ว ยังจะต้องหมั่นทำทาน รักษาศีล และฝึกสมาธิภาวนาเป็นประจำ ทำอย่างนี้ได้จึงจะสมกับเป็น ไม่ยอมว่างเว้นแม้จะมีภารกิจหนักหนาเหนื่อยอ่อนเพียงใดก็ตาม “กัลยาณมิตรผู้นำสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่โลก” อย่างแท้จริง 3.2 ตัวอย่างประกอบในการทำหน้าที่กัลยาณมิตร การทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ประสบผลสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์นั้น นักศึกษาควรศึกษาหัวข้อธรรม ต่างๆ ที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการเล่าเพื่อน้อมนำใจผู้เป็นเจ้าของบุญให้เกิดปีติและศรัทธามั่นคง ในการสร้างบุญสำหรับตนเอง และการทำหน้าที่กัลยาณมิตรผู้นำบุญให้แก่ผู้อื่น ตัวอย่างประกอบในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรที่เลือกนำมาแสดงเป็นตัวอย่างเหล่านี้นักศึกษาควรหา โอกาสศึกษาเพิ่มเติม จดจำทำความเข้าใจ และนำมาประยุกต์ใช้ในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรตามความ เหมาะสม เพื่อเป็นการกระตุ้นเตือนใจและตอกย้ำในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรของนักศึกษาเอง และน้อมนำใจ ผู้ฟังให้เกิดศรัทธาและปีติใจเลื่อมใสในมหาบุญกุศลที่บังเกิดขึ้นอย่างเต็มเปี่ยม ทั้งนี้เพื่อให้การทำหน้าที่ กัลยาณมิตรผู้นำบุญสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น 3.2.1 อุบาสกยอดกัลยาณมิตร ในอดีตกาลสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้มีคณะทานบดีช่วยกันรับเป็นเจ้าภาพจัด ภัตตาหารถวายพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมพระสาวกถึง 2 หมื่นรูป หลังจากที่เสร็จภัตกิจแล้ว พระบรมศาสดาตรัสอนุโมทนาทานว่า “บุคคลบางคนในโลก ทำทานด้วยตนเองแต่ไม่ชักชวนผู้อื่นทำทาน เขาย่อมได้ โภคทรัพย์ สมบัติ แต่ไม่ได้บริวารสมบัติในสถานที่ที่ตนเกิด เรื่องบัณฑิตสามเณร, อรรถกถาขุททกนิกาย คาถาธรรมบท, มก.เล่ม 41 หน้า 318-336. บทที่ 3 หลัก ธ ร ร ม ใ นการเป็นกัลยาณมิตร DOU 37