การสร้างกำลังใจในธรรมะ : หน้า 100/142

ประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายแล้วช่วยกันแผ่ขยายพุทธศาสนาไปทั่วโลกโดยทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทุ่มเททำลงไปนั้น ก็เพื่อเป้าหมายเดียวคือสร้างสันติสุขให้บังเกิดขึ้นแก่โลก 6.3.2 ขาดกำลังใจ อุปสรรคในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างหนึ่งคือขาดกำลังใจซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน เหมือนน้ำทะเลมีขึ้นมีลง เหมือนพระอาทิตย์มีช่วงที่อับแสง หรือเหมือนพระจันทร์ที่ถูกเมฆหมอกมาบดบัง ซึ่งสาเหตุที่ขาดกำลังใจ เพราะอยู่ห่างไกลจากหมู่คณะบ้าง ห่างจากการฟังธรรมจากครูบาอาจารย์บ้าง ทำให้ขาดจิตสำนึกความเป็นกัลยาณมิตรผู้มีหัวใจโพธิสัตว์ แนวทางแก้ไข จะต้องคบหาผู้มีกำลังใจสูงส่ง ที่สามารถฉุดรั้งเราขึ้นจากความเบื่อหน่าย หรือท้อแท้ใจ หมั่นฟังธรรมจากครูอาจารย์และบัณฑิตนักปราชญ์ผู้มีอุดมการณ์ในการสร้างสันติสุขให้ บังเกิดขึ้นแก่โลกครั้นฟังแล้วต้องใช้โยนิโสมนสิการคือพิจารณาไตร่ตรองถึงผลดีของการทำหน้าที่กัลยาณมิตร แล้วเราจะเกิดกำลังใจที่ไม่สิ้นสุด เมื่อไรก็ตามที่ขาดกำลังใจ ควรหาโอกาสนั่งสมาธิมากๆ กำลังใจจะ ไม่สิ้นสุดเมื่อใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย เพราะศูนย์กลางกายคือต้นแหล่งแห่งพลังใจที่ไร้ขอบเขต เมื่อไรก็ตามที่ได้เข้าถึงพระธรรมกาย เราจะมอบความรักอันบริสุทธิ์ที่เกิดจากใจหยุดนิ่งนี้แก่ทุกคนที่เรารู้จัก เราจะทำหน้าที่อย่างมีความสุขกว่าที่เคยเป็นมาก่อน ดังนั้นการหมั่นนั่งสมาธิเจริญภาวนาเป็นประจำทุกวัน อย่างสม่ำเสมอจึงเป็นเรื่องสำคัญต่อตัวกัลยาณมิตรเอง วิธีสร้างกำลังใจตามพุทธวิธี มีปรากฏใน สังคีติสูตร ความว่า 1. สัปปุริสสังเสวะ (การคบสัตบุรุษ) หมายถึงการรู้จักเข้าหาครูอาจารย์ ไปมาหาสู่เป็น ประจำ คบหาบัณฑิตนักปราชญ์หรือเพื่อนกัลยาณมิตรที่มีกำลังใจสูงส่งกว่าเรา บางครั้งเพียงแค่ได้พบเห็น ก็เป็นมงคลแก่ชีวิตแล้ว เพราะจิตใจของเราจะสูงส่งตามไปด้วย หัวใจของกัลยาณมิตรจะได้โชนนิรันดร์ 2. สัทธัมมัสสวนะ [การฟังพระสัทธรรม] ต้องหาโอกาสฟังธรรมเป็นประจำ ทั้งจากครูอาจารย์ จากเพื่อนกัลยาณมิตร เพื่อตอกย้ำเป้าหมายและมโนปณิธาน เหมือนเสาเข็มยิ่งตอกลึกเพียงไร ก็สามารถสร้างสิ่งก่อสร้างได้สูงเพียงนั้น 3. โยนิโสมนสิการ (การกระทำไว้ในใจโดยแยบคาย) ต้องหมั่นตรึก หมั่นตรองด้วยจิตเป็นกุศล เพิ่มพูนความเมตตาและมหากรุณาต่อสรรพสัตว์เอาไว้ เกิดมาทั้งทีต้องช่วยกันชี้นำสิ่งดีๆ ให้แก่ชาวโลก เมื่อเรามีโอกาสรู้ก่อน ก็ควรแนะนำผู้อื่นให้รู้ตาม 4. ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ (การปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม] ต้องเคร่งครัดในการปฏิบัติธรรม ทําตนเป็นต้นแบบที่ดีเสียก่อน ไม่ทำตนเถลไถล เพราะอย่างน้อยแม้ว่าเราอาจทำหน้าที่กัลยาณมิตรยัง สังคีติสูตร, ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค, มก. เล่ม 16 ข้อ 240 หน้า 187. บทที่ 6 ก า ร ป ลู ก ฝั ง อุ ด ม ก า ร ณ์เพื่อความเป็นกัลยาณมิตร DOU 91