ชีวิตในโลกใบนี้: ทางเลือกระหว่างสุดดีและทุกดี : หน้า 14/218

ชีวิตในโลกใบนี้มีดี 2 ทาง คือ สุดดี(โลกสวรรค์) และทุกดี (อบายภูมิ) ตอนก่อนจะมาเกิดเป็นมนุษย์ก็มา จาก 2 คติ คือ สุดดี กับทุกดี ที่มาจากคติดิ ก่อนมาจะได้รับฟังโอวาทจากท่านพุทธยมรชว่า “เจ้าจะไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วต่อไปจะต้องละชั่ว ทำความดี ทำใจให้สบ ถ้าทำตรงกันข้าม ละดี ทำชั่ว ทำใจให้มอง เดี๋ยวจักจะกลับลงมาตรงนี้ อีก ซึ่งเจ้ากูรูแล้วว่ามันทุกข์รมานขนาดไหน ตอนนั้นต่างก็รีบปรับรับคำกัน เป็นอย่างดี “ครับผม” “เจ้ค่ะ” สารพัด แต่พอเข้าอสูรรัศมีราดเท่านั้น ลิ้ม หมดเลย เพราะถูกเข่งดับเอาไว้ เกิดมาใหม่ก็ทำตาม 1 กันอีก ก็กลับ วนลงไปใหม่อีกแล้ว หรือแม้แต่ผู้ที่ลงมาจากสวรรค์ก็เช่นเดียวกัน ก็จะได้รับฟังโอวาทจาก ผู้ปกครองภพ ในทำนองว่า “ท่านเทพพูด ท่านเทพพิชิต ลงมาแล้วก็ให้ ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาณนะ เธอก็เห็นแล้วว่า ชีวิตในสุดโลกสวรรค์ มีความสุข สนุกสนาน บา้นนี้เทิงเริงรมย์แค่ไหน มีพิษสมบัติ มีมานสวยสด งาม มีบริวารคอยบำรุงบำเรอ มีสุขาโภชน (อาหารทิพย์) มีกระเล่นให้ ความบันเทิง จะไปไหนมาไหนมีงูดยานอันเป็นทิพย์สะดวกสบาย ได้ เห็นแต่สิ่งที่เจริญ เจริญๆ เจริญใจ ทั้งนั้น ไม่มีซ้ำกลุละเลย คนแก่ก็ไม่มี ให้ดู มีแต่หนุ่ม ๆ สาว ๆ ดูแล้วมันเทิง ลงไปแล้วนี้ ให้ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ส จะได้กลับขึ้นมาอีก” ซึ่งต่างก็รับปรับรับคำกันอย่างดี แต่พอผลงเข้าสู่อสูรรัศมีเท่านั้น พอตกศูนย์บูรณที่ 7 ของมรรคา ถูกฤาษีหยาบของมรรคาหอ้ หุ คลอดออกมามึกหมดเลย ยกเว้นแต่บุรโศสต์ท่านส่งสมบุญมาก