ข้อความต้นฉบับในหน้า
มืออยู่วานหนึ่ง ท่านเป็นผู้หลักผู้ใหญ่กำลังนอนป่วยอยู่ แล้วก็มีเพื่อน ไปเยี่ยม “อ้าว! ท่าน อย่าทำเป็นสะเอะสะเนะป่วยอยู่นะ ลูกชีนา นี่เตรียม เอาไว้มึให้ มาตำไว้นกันดีกว่า” นี่สมั่นเขาเยี่ยมผู้ป่วยกันแปลก ๆ เหมือน กับช่วยส่งไปบายเลย แปลกดีเหมือนกัน
เราต้องทำให้เข้าถึงพระธรรมภายให้ได้ ถ้าไม่ถึงชีวิตยังไม่ปลอดภัย แม้มีชีวิตอยู่ก็เหมือนตายแล้ว เพราะว่าไม่ได้พบสิ่งที่ประเสริฐสิ่งที่เลิศ สำหรับการเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ เสียไปซะที่หนเดียว เพราะ จะน่นอย่าเพิ่งรีบตาย ถ้ายังไม่ได้เข้าถึงพระธรรมภาย ◦ ไม่มีเวลา ไม่มีในโลก มักจะอ้างกันว่าไม่มีเวลา จริง ๆ แล้วไม่มีเวลาไม่มีในโลก ทุกคนมีเวลา เท่ากัน ๒๔ ชั่วโมง แต่ใช้เวลาเพื่อให้เกิดกำไรชีวิตเป็นบุญกุศลไม่เท่ากัน และ มักจะอ้างว่า ไม่ว่าง มีภารกิจโน่นนี่นั่นทำมากมาย
ครั้งหนึ่งพระสัมพุทธเจ้าทรงชี้ให้พระอานนท์ดูนักธุรกิจท่านหนึ่ง แล้วรัสว่า “อานนท์ เจอดูพ่อค้าคนนี้สิ เขาเก่งในด้านธุรกิจ มีเกี้ยวทรนบรรทุก สินค้าเป็นร้อย ๆ เล่ม เขามีความฉลาด แต่เขาไม่รู้เลยว่าอีก ๗ วัน เขาจะต้องตาย เขายังมัวเพลินกับการแสงหาทรัพย์ภายนอกอยู่เลย” พระอานนท์ก็รบถามว่า “ข้าพระองค์จะไปบอกเขาได้ไหม” “ได้ อานนท์” พระอานนท์ก็เลยไปทำหน้าที่กล่ายณมิตร เล่าเรื่องราวให้ฟัง และแนะนำให้พ่อค้าสั่งสมบุญตลอด ๗ วันที่เหลือ โชคดีที่ธุรกิจท่านนั่นยังมีบุญเก่าจึงเชื่อพระอานนท์ เชื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และได้นำ