เป้าหมายของการเกิดเป็นมนุษย์และการสร้างบารมี : หน้า 130/218

เป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นต้องอดทนซ้ำเดิมบ่อย ๆ ฟังแล้วก็ต้องฟังอีก เพราะถ้าเราไม่พูดให้ฟังดีๆอีกนิดพูดให้ฟัง ซึ่งมันคนละเรื่องกัน เพราะหมุนปิดไม่ได้ ถ้าเราไม่ดึงเอามาบ้าง เดี๋ยวคนอื่นเขาก็จะดึงไป ในทุก ๆ ครั้งที่เกิดมาเป็นมนุษย์ มีเป้าหมายของชีวิตเพียงประการเดียว คือ เกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ถ้ายังไม่แจ้งอย่างน้อยก็ต้องเกิดมาสร้างบารมี เติมบุญ เติมบารมี เติมความดีให้มาก ๆ บารมีก็ ๑๐ ทัศ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุบาสกบารมี บารมี แบ่งเป็น ๓ ระดับ คือ ขั้นธรรมดา ขั้นกลาง และขั้นต่ำสูงสุด อย่างละ ๑๐ รวมเป็น ๓๐ ทัศ รวมแล้วเมื่อไหร่ที่ดวงบุญดวงบารมีแต่ละดวงใตก็เท่ากันได้ เมื่อนั้นความปรารถนาของเราก็สมหวัง สอบผ่าน พ้นจากการอยู่ในวัฏสงสารหรือในสังสารวัฏไปสู่พระนิพพานได้ ถ้าจะให้อยู่ขึ้นไปก็ต้องสร้างบารมีเพิ่ม บารมีก็สำคัญมาก ต้องสั่งสมให้เยอะ ๆ จะหยุดพ้นไปพระนิพพานได้ก็ต้องอาศัยบารมี แม้นไปแล้วระดับความสามารถยังไม่เท่ากัน เอตทัคคะของพระอรหันต์แต่ละองค์ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับโครงสร้างอะไร gatheredแล้วตั้งความปรารถนาเอาไว้อย่างไร ถึงเวลาที่บรรลุมรรคผลนิพพาน แต่ความสามารถพิเศษก็จะแตกต่างกันไป ตามกำลังบารมี พระอัครสาวกก็ต้องเพิ่มเติมบารมีเข้าไปอีก พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัมพุทธญุพุทธเจ้าก็ต้องเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ การบรรลุตรรรมช้า บรรลุธรรมเร็ว บรรลุสุขหรือง่าย ก็ขึ้นอยู่กับสังสมบารมีมา ถ้าสังสมบารมีมากก็ง่าย ถ้าจะยิ่งก็ต้องมีความเพียรหน่อย เพราะฉะนั้นต้องสั่งสมบารมีให้เยอะ ๆ เพราะเราเกิดมาอย่างน้อยก็ต้องสร้างบารมีแต่เป้าหมายจริง ๆ คือเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง พระนิพพานก็อยู่ใน