ข้อความต้นฉบับในหน้า
31 กรกฎาคม พ.ศ. 2546
ใจหยุด ใส่ใจ สูง
วันนี้วันที่ 31 นับจากวันเข้าพรรษา พรรษานี้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรม คือ พระเห็นพระในตัว เผยเห็นพระในตัว โยมเห็นพระในตัว พระในตัว มีอยู่แล้วในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 อยู่ในกลางกายของเรา เหนือสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ ที่เราได้ยินรหัสบ่อย ๆ ว่า ๗๒ ตรงนั้นเป็นที่พึ่งที่ละลึกอันสูงสุดของเราเลย สิ่งนี้ไม่ใช่
นี้คือพรรษาที่เราจะต้องปฏิบัติของเรา ฝึกใจหยุดนิ่งให้เข้าถึงพระในตัว และเราก็จะได้เห็นพระกัน ทั้งพระ ทั้งเณร ทั้งอุบาล อุบิสิกา ทุกคนทั่วโลกใจหยุดสำคัญ ใจหยุดใจใส ใจใสใจกว้าง ใจสูงเท่าไร ยิ่งใกล้ไกล้ต่อหนทางพระนิพาพัน
เราลองสังเกตดูว่า วันที่หนึ่งตั้งแต่ตื่นนอนกะะนั่งบ้านนอน ใจเราสุขหรือใจเราไม่สุข โดยวัดดูจากกิจกรรมที่เราทำตั้งแต่ตื่นนอนกะนั่งบ้านนอน สิ่งที่ผ่านมาทางความคิด คำพูด การกระทำ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ดูว่ามีความคิดอะไรที่วนเวียนอยู่ในใจของเรา
สิ่งที่เราพูดออกมา หรือสิ่งที่เราทำเป็นเครื่องวัดใจเราใสหรือไม่ใสแหล่งที่มาของความคิดเป็นอย่างไร ให้สังเกตรูปนั้น ยิ่งถ้าชาวโลกทั่วไปแล้วใจจะไม่ค่อยใส วัน ๆ คิดแต่เรื่องทำนามหากิน หาเงินหาทอง หาทรัพย์ใช้ทรัพย์ สนุกสนาน เพลิน แล้วก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำใจไม่ใส เช่น หลา เบี้ยร บุหรี่ ยาเสพติด ความสนุกสนานเพลิดเพลิน การพนันบ้าง สารพัน ใจจึงไม่ค่อยใสเท่าไร ใจต้องใส่ใจจึงจะสูง ตรงนี้สำคัญนะ