ข้อความต้นฉบับในหน้า
กัมมี อินฺกิ หิน ปุน ไม้ แก้ว รัตนชาติต่าง ๆ หลายหลาย ที่คุ้นเคยกับพระพุทธรูป ชาติไหน ก็อาจจะเห็นเป็นองค์พระชาตินั้น ของจีนก็อาจจะเห็นพระพุทธรูปจีน ของญี่ปุ่นก็อาจจะเห็นพระพุทธรูปของญี่ปุ่น ไว้หวั่น องก็งก็เหมือนกัน เราคุ้นเคยกับองค์ไหน อาจจะเห็นองค์นั้นไปก่อน อย่างนี้ก็อาจว่าใช้ได้ในระดับหนึ่ง การที่จะเห็นองค์พระได้แสดงว่าใจต้องหยุดในระดับหนึ่งแล้ว แม้ยังไม่สมบูรณ์ แต่ว่า ณ จุดนั้น ถ้าทำความเพียรต่อไป ไม่ซักก็จะเข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้ ดังนั้น ถ้าเห็นในเบื้องต้นที่แตกต่างหลายอย่างนี้ ก็อย่าเพิ่งไปสงสัยว่า เอ๊ะ! ไช่หรือไม่ใช่ ครูไม่ใหญ่อยู่ยืนยันว่ายังจะใช่องค์พระ แต่ก็ยังไม่ใช่พระธรรมกายที่สมบูรณ์ ยังเป็นหุ่นโลน ๆ ก่อนที่จะสมบูรณ์ เวลาเข้าไปป้ององค์พระ ตอนแรกเขาก็จะทำเป็นโครงโลน ๆ ขึ้นมาก่อน แล้วก็ออกมายละเอียดที่หลัง ในที่สุดก็เหมือนกันจนนำได้ เพราะฉะนั้น เห็นองค์พระแล้วไม่ว่าแบบไหนก็ Vodafone พอเห็นว่า ไม่ใช่พระธรรมกาย อย่างนี้แม่เอา เอาใหม่ ไม่ต้องน่ะ อย่างนี้แล้ว เห็นพระได้นี้ก็ยังเหลือหลายแล้ว ขนาดยังไม่ได้เข้าไปถึงพระธรรมกาย เห็นองค์พระอ้วน ๆ ก็ได้ ทั่ว ๆ หรือกล่อ ๆ อย่างนั้นนะ แต่ก็ยังปิดประดู บายแล้ว เพราะใจผ่องใส แสดงว่าจิตต้องเลื้องในพระรัตนตรัยพอสมควร ภาพอย่างนี้จึงเกิดขึ้นได้ การเห็นองค์พระในระดับนี้ก็ยังได้ชื่อว่า พระเห็นพระ เณรเห็นพระ โยมเห็นพระ แต่งไม่สมบูรณ์ ต้องจำตรงนี้เอาไว้นะ เพราะฉะนั้น ลิกลาสงสัยกันได้แล้ว มีพระพุทธรูปหนึ่ง ครูไม่ใหญ่น่าเห็นแล้วปลื้ม แต่คนจำนวนมาก มองผ่านไปแล้วก็ไม่ได้อะไร แค่คิดว่าอปลกดี มีอยู่วันหนึ่งเขาเอาพระพุทธปฏิมากรของจีนมาให้ครูไม่ใหญ่อยู่ บอกว่าอย่างนี้ในเมืองจีน