การบวชและวิถีปฏิบัติธรรม : หน้า 87/218

การบวชของเรายังไม่บรรลุผลเลย เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลืออยู่ภายในพระษา จะตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง เอาชีวิตเป็นเดิมพัน ถ้าไม่ได้บรรลุ ธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบรรลุ ก็จะไม่เลิกละความเพียร และในกลางพระอร ขึ้น ๑๔ คำ เดือน ๑๐ ท่านก็ละชีวิตจนได้ค้นพบ วิชชาธรรมกาย พบทนทางบรรลุผลนิพพานให้ฟื้นฝืนกุขึ้นมาใหม่อีกครั้ง หนึ่ง ซึ่งทำให้ชาวโลกได้ประโยชน์ที่จะปฏิบัติธรรมให้ได้บรรลุผลนิพพาน แต่เดิมการปฏิบัติธรรมมีหลากหลาย แต่ไม่ได้ระบุชัดว่า ทำอย่างไร จึงจะได้บรรลุผลนิพพาน ถึงแม้มีภูมิสฤษฎา มีความตั้งใจอย่างแน่นน แต่ไม่รู้วิธีการที่ชัดเจน การปฏิบัติธรรมนี้จึงทำได้ง่าย มาง่ายเมือพระเดช พระคุณหลวงปู่ ท่านค้นคว้ากลับคืนมาอีกครั้ง เราก็เลยอยู่ในอุคของผู้สวย บุญคือได้รับความร้อนยิ่งใหญ่นี้สิบทองกันต่อมา ทำให้นั้นใจในกรรมวิธี ธรรมมากขึ้น และง่ายต่อการปฏิบัติ อย่างน้อยก็รู้ว่ามรรผลนิพพานอยู่ใน ตัว ว่าต้องเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ด้วยวิธีการนำใจกลับมาหยุดนิ่ง ที่ตรงนี้ แล้วก็หยุดในหยุดอย่างเดียวก็จะเข้าสิ่งที่มีอยู่แล้วในตัว ในเส้น ทางพระอริยเจ้า เมื่อพระองค์เป็นพระยอดแห่งการบรรลุธรรมมาก เรามาพิจารณา ตัวเรา จริงจังแค่ไหน ได้กับเปอร์เซ็นต์ ถ้าหากยังไม่ถึง ๑๐๐ เวลาที่ เหลืออยู่ก็ต้องกลับเนื้อกลับตัวกลับใจเสียใหม่ จะต้องเอาจริงเอาจังกันให้ ได้ เพราะเราสูญเสียเวลาของชีวิตไปทุก ๆ วัน การสูญเสียเวลานั้น มันดึงเอา ความสดชื่น ความแข็งแรงของร่างกายนี้ไป แล้วก็แปรมาเป็นความเสื่อมของ ร่างกายเรา สิ่งที่เราได้รับกลับคืนมาในแต่ละวันแต่ละคืนนี้คุ้มค่ากันไหมกับ เวลาที่เสียไป นี่เป็นสิ่งที่เราจะต้องนำมาพิจารณา