ความสำคัญของการบวชและอนิสงส์ที่ได้รับ : หน้า 192/218

ถ้าบวชแล้วไม่ลาสิกขา และตั้งใจประพฤติดีปฏิบัติชอบจนหมดอายุขัย อนิสงส์มากกว่านั้นเข้าไปอีก ไม่ใช่ ๔๔ กับ เป็นร้อยกับสิบสิบ พันก็มี หมื่นก็มี แสนกับกิม มี ยิ่งถาบวชแล้วเข้าถึงพระธรรมภายในไม่ต้องพูดถึง ข้างนอกเป็นพระ เอาไป ๔๔ กับ ถ้างั้นในเข้าถึงพระในตัวด้วย บวสองชั้นอย่างนี้สุขใจยิ่งมาม ยิ่งถ้าได้ศึกษาวิชาธรรมภายด้วยไม่ต้องพูดถึง เพราะฉะนั้น ถ้าบวชแล้วมีบุญมาก ๆ บวชแล้วลาสิขาฯ บุณมากเหมือนกัน แต่มาก ไม่มาก ถ้ามวชแล้วไม่ลาสิกขาและตั้งใจทำความเพียรไปเรื่อยอย่างนี้ได้บุญมาก ๆ โยมพ่อโยมแม่ถ้าลิ้มที่ลูกบวชเอาไปครึ่งหนึ่ง ๑๒ กับ โลกเกิดขึ้น ต้องอยู่เสื้อสายไป ๑๒ ครั้ง มาเกิดก็ชาติก็แล้วแต่ไม่ไปบาย ถ้าไม่ไป ทำครูธรรม และก็ไม่ทาบปดัง ๆ ที่เป็นอาจิณธรรม ทำบุญไปตลอด เอาไปเลย ๑๒ กับ แล้วถ้าลูกบวชแล้ว เข้าถึงพระธรรมภาย บวกเข้าไปอีก แต่ถ้าลูกบวชแล้วรู้สึกบวชทำไมะนอย่างนี้ ถ้าแบบนี้ได้บุญนิด ๆ หน่อย ๆ แต่พอกลับจิตกลับใจปลื้มในภายหลังก็มีสิทธิ์ เพราะฉะนั้น ใครเป็นโยมพ่อโยมแม่ให้รัง ๆ ปลื้มหนะ ดังนั้น การบวชจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก เป็นผ้าชุดสุดท้ายในสงสารวัฏ ชุดเดียวกับพระอรหันเจ้า ทรงผมทรงสุดท้าย เป็นต้นแบบที่ของโลก ของ การดำเนินชีวิตของมนุษย์ ที่สุดของมนุษย์ชั่วสุดท้ายก่อนเข้าสู่พระนิพพาน ไม่ว่าจะหญิงหรือชายจะต้องมาเป็นนักบวช สมัยพุทธกาลก็มีคำฉันนี้ ถ้าเป็น ชายก็เป็นภิษุ เพราะฉะนั้นสุดท้ายก็มาตรงนี้ ดังนั้นเพศนักบวชจึงเป็นเพศ อันอุดม เมื่อได้มาแล้วก็หวังแหนเอาไว้ให้ดี ๙๘๑