ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไปหา ไปบอจากภาพที่เห็นนั้นมันเป็นภาพลวงตา มันเป็นมายา ชีวิตทางโลกน้ชรอกฏรมนั้นั่น คนในอยากออกคนออกอยากเข้า มันสูชีวิตของพระไม่ได้หรอก มีโอกาสว่าสำหรับการประพฤติปฏิบัติธรรม ต้องไปช่วยพูดช่วยแนะนำกัน จนกระทั่งอารมณ์ชั่ววูบ or ชั่วชั้นหย่อยไปเหลือแต่ตุ๊ดดีเกิดขึ้นจนอยากจะเป็นพระต่อ
นี่สมยก่อนเขาทำกันขนาดนั้นนะ และผู้ที่ได้รับการตักเตือนก็ไม่โกรธไม่ขุ่นมัว กลับขอบคุณผู้ที่มาเตือนด้วยซ้ำ แล้วก็มา ตรวจดูว่าเราเป็นอย่างที่เขาว่าไหม ถ้าไม่เป็นก็แล้วไป แต่ถ้าเป็นก็แก้ไข นี่เป็นอริยประเพณีธรรมเนียมปฏิบัติของผู้ประเสริฐ ผู้ดจงการไปพระพานเขาทำกันอย่างนี้
แต่ในปัจจุบันทำแค่พอเป็นพิธีแค่บ่น พอถึงวันทบวรถานก็กล่าวคำว่ารณาเป็นภาษาบาลีกัน แต่ในเบื้องของการปฏิบัติจริง ๆ พอใครผิดพลาด ไปซ้อมเข้า เกิดอาการหงุดหงิดไปตามลำกันเลยว่าใครมาบอกมา ฟ้อง สิม ไปเลยว่าเพิ่งบวรณาไปหยก ๆ
ที่พูดเรื่องนี้ก็เพราะว่า อยากให้ลูกนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทย์ทั้งลูกหญิงลูกชายลองบวรณากันบ้าง ใครเห็น ใครได้ยิน หรือสงสัยว่าจะเพิหยกติกเตือนกันได้ แนะนำกันได้ แล้วก็อย่าตามล่ำว่าใครมาว่าฟ้อง แต่ให้หันกลับมาพิจารณาตัวเอง
แต่ถ้าเธอ ถ้าเราทนฟังคนอื่นมาแนะนำไม่ได้ ทนตนเองแนะนำตนเองก็แล้วกัน อยู่ว่าง ๆ ไปส่องกระจกูไอ้ นี่เราตกมาแล้วนะ แม้จะพยายามหลอกตัวเองแค่ไหนก็ตาม ดูตอนที่กระจกม้า ๆ ดูกี่โมงก็เหมาทุกที เพราะฉะนั้นต้องรีบสร้างบารมี รีบกอบโกยบุญกุศลให้เต็มที่ หดเตือนตัวเอง
๙๑๐