การเข้าถึงพระธรรมกาย : หน้า 126/218

สำคัญอย่าหา่ผิดที่ ถ้ไปก่าหาที่ปากช่องจมูกก็ไม่เจอ กลางกะโหลกศีรษะไม่เจอ ปลายนิ้วมือก็ไม่เจอ เพราะไม่ใช่ของท่าน ท่านอยู่กลางกายในตัวของทุกคน ถ้าใจหยุดเมื่อไรแล้วความสง่าก็เกิด เมื่่มองผ่านแสงสว่างไปก็จะเห็นหนทางที่จะเข้าถึงพระธรรมภายในตัว ผ่านดวงธรรมต่าง ๆ กายต่าง ๆ เรียไปเลย และกายสุดท้ายที่เลยกายอยู่รูปพรหมไม่นานพระธรรมกายจะแห่งกันหมดเลย แต่ถ้าใจหยุดดูไม่สิบก็เห็นพระเหมือนกัน แต่รูปปรางไม่เหมือนกันเลย ของญี่ปุ่นเหมือนญี่ปุ่น ไทยเหมือนไทย จีนเหมือนจีน ลาว เขมร เวียดนาม ผม่า ศรีลังกา จะเห็นไปตามเชื้อชาติหรือ ตามความคิดเห็น แต่ถ้าพระธรรมกายของจริงเท่ากันเหมือนกัน ถ้ายังไม่เหมือนนั่นยังไม่ใช่ แต่ถ้าใช้ไม่ควรเอาไปทิ้ง หรือปล่อยวางไปเลยก็ไม่ใช่ ที่ยังไม่เหมือนก็ไปทำให้เหมือน คือมองต่อไปเรื่อย ๆ แล้วในที่สุดเราจะพิสูจน์ได้ เพราะฉะนั้นใครที่ใช้อะไรว่าพิสูจน์ไม่ได้ จริง ๆ แล้วไม่ใช่ ถ้ได้พิสูจน์ก็พิสูจน์ได้ทุกคน ถ้เข้าถึงแล้วเราจะยืนยันได้ว่า พระธรรมกายมีจริง และดีจริง ที่ว่าดีจริงนั่นคืออย่างไร ดีว่าพอเข้าถึงแล้วมีความสุข จิตจะบริสุทธิ์เกลี้ยงเป็นกุลศรรรร ซึ่งเกิดมาเรายังไม่เคยเจอเลย แม้จะได้ยินได้ฟังน้อย ๆ แต่จิตที่เต็มเปี่ยมด้วยกุศลธรรมที่จริงเป็นอย่างไร จิตใจมีแต่ความดี ล้วน ๆ นั่นให้ความรู้สึกอย่างไร ซึ่งเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากที่เราเคยเป็น เคยมี ความรู้สึกที่ได้เห็น ได้ยิน คบกลิ่น ลิ้มรส ถูกต้อง สัมผัสต่าง ๆ นั้นตอนที่ยังเข้าไม่ถึงกับตอนที่เข้าถึงแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เมื่อกุศลธรรมเกิดขึ้นเราจะเข้าใจอย่างดีเลย และยิ่งจิตบริสุทธิ์มากเท่าไรความสุขก็ยิ่งเพิ่มพูนทวี ๑๑๙