ข้อความต้นฉบับในหน้า
Becauseฉะนั้น ลาสิกขาไปแล้วก็ให้ปฏิบัติธรรมทุกวัน อย่าให้ขาด เป็นผู้นำบุญ เป็นยอดกัลยาณมิตร เหมือนอย่างเพื่อนนักเรียนอนุบาลในฝัน วิทยาที่เขาเป็นกัน
〇 ชีวิตสมณะ ชีวิตที่ประเสริฐที่สุด
ใจจริง ๆ แล้ว ครูไม่ใหญ่ไม่อยากให้ลาสิกขาเลย จากไปก็คิดถึงครูไม่ใหญ่คิดถึง แต่เราก็คิดอย้างเดียววะนะ ก็ไม่เป็นไร ชะตาก็อวกฟอย่างนี้ ครูไม่ชอบไปเป็นพยานในการลากลาสิกขาให้ใครเลย เห็นพระรู้แล้วทนไม่ได้ มันช้ำใจ แต่เห็นโยมบวชน่าชอบจังเลย มันปลื้ม เพราะชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐ เราดใครเป็นต้นแบบ กู๋ท่านผู้ถือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ละตำแหน่งพระเจ้าจักรพรรดิก็จะได้ปกครองโลก ซึ่งภายในอีก 7 วันเท่านั้นจะได้ตำแหน่งนี้ แต่ตำแหน่งนี้พระองค์ก็เป็นมาหลายชาตและล่ะเป็น จนเมื่อ รวยก็รวยจนเมื่อ แล้วก็ไม่เห็นว่าจะได้อะไร จนกระทั่งเห็นเทวทุต 4 คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย แล้วก็สมณะ
พระองค์ก็ต้องไม่อยากเป็นคนแก่ ไม่อยากเป็นคนเจ็บ ไม่อยากเป็นคนตาย จะมีศัตรูบาดศักดิ์ มีพวกพ้องบริวารแค่ไหนก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย ชีวิตก็อย่างนั้น ๆ อย่างนี้ไม่เอา พอเห็นชีวิตสมณะ โอ้! บวชดีกว่า
ที่จริงเทวทุต 5 นี้ เราก็เห็นกันอยู่ทุกวัน แต่ที่จะคิดได้อย่างท่านไม่ค่อยจะคิดกัน แต่นั่นเป็นความคิดที่ถูกต้องสมบูรณ์ที่สุด เพราะฉะนั้นเราเองอย่างของท่านผู้อื่นและจะเป็นต้นแบบที่ดี
ถ้ามนุษย์ทุกคนในโลกมีเป้าหมายเดียวกัน คือ เป้าหมายที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง โลกาจะเกิดสันติสุขเลย
๑๒๗