ข้อความต้นฉบับในหน้า
นี่คือความทุกข์สำหรับผู้ที่ชะล่าใจ แล้วก็จะรำพึงรำพันวตอนโน่นเคยได้อย่างนั้นอย่างนี้ เวลานี้ทุกทีอยากได้ถึงนั้น อยากมาก ๆ เข้าก็เลยไม่สมอยาก ก็เข้าไม่ถึง ดังนั้น ใครได้ถึง จุดตรงนี้ เห็นองค์พระใส ๆ ขึ้นมาแล้ว จงรู้ไว้เถิดว่า เราเป็นผู้มีบุญ ได้เห็นสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดในชีวิต ให้รู้เกาะและหวแหแ นี่ว่านี้ก็ เป็นที่พึ่งที่พิงที่รองรับของเราอย่างแท้จริง นอกจากให้ความสุข และความบริสุทธิ์แล้ว ต่อไปเมื่อเราทำให้คล่อง ให้ชำนาญ ให้พูดขึ้นมาทีละองค์ จนกระทั่งทำได้ตลอดเวลาเลย เรามีสิทธิที่จะไปศึกษาวิจัยธรรมกายในขั้นละเอียด ตั้งแต่ขั้นประถม มัธยม อุดม เตรียมอุดม และอุดมศึกษาราย ไปเลย ซึ่งจะทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องราวความจริงของชีวิตที่ยังเป็นความลับ สำหรับตัวเราจะถูกเปิดเผย เมื่อถึงจุดที่เราได้ไปศึกษาวิจัยธรรมกายแล้ว เราอัดฉรรย์ได้ว่าเราเองว่า คนอย่ามเรานี้เข้าถึงได้อย่างเขาเหมือนกันน่ะ แล้วก็จากความอัดฉรรย์ ก็จะเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อก่อนเราก็ทำว่า ว่าฉันเขาทำได้ แต่พอเราเข้าถึงจริง ๆ แล้ว และทำชำนาญก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา เหมือนเราหายใจเข้า หายใจออกอย่างนี้แหละ ไม่จำเป็นที่จะต้องฝันว่า เดี๋ยวฉันจะเข้า เดี๋ยวฉันจะออก เราก็หายใจตามปกติ หรือเราจะดูอะไรแล้วแต่เราก็เคลื่อนได ดู เห็นต้นไม้ เห็นภูเขา การปฏิบัติธรรมก็เช่นกัน พอถึง ณ จุดตรงนั้นแล้ว เราได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกายในตัวแล้ว เดี๋ยวเราจะ rewind เทปชีวิตก็ได้ มันก็เป็นเรื่องที่อยู่ในวัยที่เราทำได้ สิ่งนี้มีอยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกคน แต่มนุษย์ไม่ค่อยเฉลียวใจเลย ว่า เรามีสิ่งดี ๆ ที่น่าครอรรย์ใจอยู่ในตัวของเรา เพราะฉะนั้นถึงแล้ว