การหาความสุขภายในและการเข้าถึงพระในตัว : หน้า 95/218

ไม่ประม่า ไม่เศร้าชีวิตเองเครียดเบื่อกลุ่มไม่มีเลย มันจะอิ่มอิ่มใจอยู่ในตัว ไม่ว่าจนทรัพย์แค่ไหนก็ตามแต่จะไม่รู้สึกว่าขาด จะมีความรู้สึกว่ามันอิ่ม มันเต็ม มันพออยู่ในตัว เพราะฉะนั้นเราจำเป็นจะต้องเข้าถึงให้ได้ทุกคน ทั้ง พระภิญญ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา สาธุชนทั่วโลก พรรษาที่เราจึงได้ชื่ออีกชื่อหนึ่งว่า พระเห็นพระ เณรเห็นพระ โยมเห็นพระ บวชเป็นพระแล้ว หลับตาไม่เห็นพระ ก็แปลว่า อันใดกันพะหรือ เณร็กู้กับพระ อุบาสกอุบาสิกาได้ชื่อว่าเข้าไปนั่งใกล้พระรัตนตรัย สวดมนต์ ให้พระกันเป็นปกติ บางคนก็เงย บางคนก็บ้าง หลับตาแล้วไม่เห็นพระ มันก็แปลกอีกเหมือนกัน ดังนั้นพรรษานี้ต้องให้เห็นหมด พระเห็นพระ เณร เห็นพระ โยมเห็นพระ เราต้องให้เห็นพระให้ได้ ไม่อย่างนั้นชีวิตไม่ปลอดภัย อันตรายอย่างยิ่ง มีชีวิตอยู่ไปนั้น ๆ ไม่มีความสุข เรามักจะเข้าใจผิดว่า ความสุขนั้นอยู่ภายนอก อยู่ที่คน สัตว์ สิ่งของ อยู่ที่ ธรรมชาติ อยู่ในบารมีในคลัง ในโรงหนัง สถานที่ร่มรื่น ตามสันนิษฐานของแต่ละ คน แต่พอไปมาแล้วก็เบื่ออีก ไปเที่ยวที่ไหนวัดดีคิดว่าจะไปพักผ่อนกลับมา ก็ต้องพักผ่อนไม่ต่อ เพราะเหนื่อยเดินทาง แล้วเราก็จะขี้เกียร พักเดี๋ยวก็หยาย เหลืออีกแล้ว ที่หายเหลือ ก็แสดงว่าสิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่เราปรารถนา ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ อย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ เพชรชินดา หรืออะไรแล้วแต่ เพราะมันไม่ใช่งี้เบือ เหยียกันพักเดียว เดี๋ยวก็หายเหายอีกแล้ว แต่มีที่หนึ่งที่ไม่หายเหลือคือพระในตัว ถ้าเห็นแล้วมันจะมวนอักอ่มอุ่นใจ ชีวิตจะม่วนนี้ มีความสุขขนาดเลย พอถึงตรงนี้ใจจะมีความรู้สึกพอ