การปฏิบัติธรรมและการบวช : หน้า 165/218

ครั แต่บางท่านยังไม่ชัดเจน บางทีก็เลยทำให้เข้าใจผิดว่า นั่งแล้วไม่ก้าวหน้า นั่งไม่ได้ผล แต่จริง ๆ แล้วนั่งได้ผล แต่กล่าวง่ายจะเริ่มสะแงงออก ถ้าจะให้ชัดเจน ละก็ 11 วัน ที่เหลืออยู่นี้ต้องลุยกันซะบ้างแหละกันไปเลย โดยเฉพาะพระที่ล่วงนาบวชในพระราชา ออกพระราชาแล้วต้องลา สิกษากลับไปทำงาน บางท่านอยู่รับกฐิน บางท่านก็ไม่ได้อยู่ ก็จะสร้าง ประวัติศาสตร์ชีวิตอธงงามให้เกิดขึ้นกับตัวของเราเอง เพราะโอกาสที่ จะย้อนกลับมาบวชอีกครั้งไม่ใช่ง่าย และการบวชในครั้งนี้แม้เป็นช่วงสั้น ๆ ก็ตาม ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติธรรมกันอย่างเต็มที่ ก็จะนำมาซึ่งความปีติ และภาคภูมิใจทุกครั้งที่เราสึกนิกถึง ตอนนี้เราเริ่มเข้าใจหลักวิชาในการเข้าถึงพระธรรมภายในตัวแล้ว ที่จริง ก็ไม่ได้อะไรมากเลย ง่ายกว่าการทางโลกเสียอีก ไม่ต้องท่อง ไม่ต้องอ่าน ไม่ต้องนึก ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไรดังนี้ แค่ใจหยดใจนิ่งที่สุดกลาง กายในฐานะที่ 7 อย่างนี้ แค่นี้ เท่านั้น ไม่ต้องทำอะไรนอกจากนี้ เดียว ก็ถูกส่วน sendiri ให้มี 4 ส. สติ สบาย สมาเสมอ และหมันสังเกต ทำเพียงแค่นี้ เวลา ที่เหลืออยู่ก่อนออกพรรษานี้เหลือเฟือ ต้องตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ เต็มที่ ส่วนญาติอโยมเขาทำกันเต็มที่อยู่แล้วควบคู่กับภารกิจประจำวัน เกี่ยว กับเรื่องการทำมากหาก ดูแลครอบครัวอะไรต่าง ๆ แต่เป็นพระนี้เป็นสิ่งสำคัญ เมื่อสึกขาไปแล้วเราจะได้ปลื้มใจ ไม่ต้อง มานั่งนึกว่า บวชแล้วไม่ได้อะไร จะได้หรือไม่ได้อยู่ที่เรา ถ้าเราจะให้ได้มัน ก็ได้ ถ้าไม่ให้ได้มันก็ไม่ได้ ถ้าเช้าเผอ น ที่นั่ง บายนั้กันอย่างนี้ก็ไม่ได้ ถ้าซึ้งนั่ง สาย นั่ง บายเย็นคำนั่ง อย่างนี้ได้ ลองดูๆได้ ๑๕๓