การทะเลาะและสัมมาทิฐิในชีวิต : หน้า 146/218

ทะเลาะกัน ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพื่อเจ้อ พูดเล่นเรื่อยเปื่อย ทางใจ คือ ใจ ไม่คิดอยากได้ทรัพย์ของผู้อื่น ไม่ถูกโกรธผูป่วยยาและไม่เห็นผิด ไม่เห็นผิด ตรงนี้เป็นสัมมาทิฐิ ซึ่งจะมีรายละเอียดอยู่เยอะที่เดียว ตั้งแต่ ต้องเชื่อเรื่องทานทำแล้วมีผล ดิบามารดามีคุณ ไม่ใช่มวลแค่แสนสนุก และให้แม่ชื่นและหที่เดียวแค่สนุกแล้วทำให้ มีลูกขึ้นมา แต่ว่าเป็นเรื่องหน้าที่สูงส่งเพื่อให้เป็นทางมาทของมนุษย์เพื่อ มาสร้างบารมี ไม่ใช่มองต่ำ อย่างนั้น เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด เรื่อง นรกสุรรค์มีจริง สัตว์ที่ไปเกิดในนรกสุรรค์มีจริง ผู้บรรลุธรรมมีจริง อย่างนี้เป็นต้น มีทั้งหมด ๑๐ อย่าง แต่อย่าหมด ๑๐ อย่าง แต่หลัก ๆ ที่เราควรจะจำคือ เชื่อเรื่องกฎแห่ง กรรมนะ ถ้าไม่เชื่อก็จะมีความเห็นผิด เพราะฉะนั้น วัน ๆ หนึ่งเราจะต้องทำกุศลรวม ๑๐ ดังกล่าวให้ได้ หรือถ้าจะดูดิ ๔ ก็ว่า ครบทั้ง ๔ ข้อไหม ไม่มาสัตย์ ไม่ลักทรัพย์ไม่ประพฤติ ผิดในกาม ไม่พูดปด ไม่ดื่มสุรา นี่คือข้อสังเกตของเรา แล้วก็ยังมีเมายมู ๖ ซึ่งเป็นปากทางแห่งความเสื่อม ถ้าใครทำแล้วเสื่อม เสื่อมตั้งแต่คิดจะทำ ลงมือทำยิ่งเสื่อมหนักเข้าไปอีก ๓๔