ท่านั่งมาตรฐานสำหรับการปฏิบัติธรรม : หน้า 213/218

สำหรับท่านั่งที่กล่าวไปข้างต้นนั้น เป็นท่านั่งมาตรฐานของการปฏิบัติธรรม ซึ่งหลวงปู่ปลวกน้า ภาษจริญ ท่านถอดแบบมาจากผู้รู้ภายใน คือ พระธรรมภายในนั่นเอง พระธรรมภายในเป็นผู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมทั้งหลาย ท่านมิมิผดนอย่างนี้ คือ นั่งขัดสมาธิ เอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย โดยเฉพาะนิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้ายตรงนี้สำคัญนะ แล้วถ้าดึงฝ่ามือทั้งสองให้ชิดติดตัวได้กายจะตั้งตรงที่เดียว นี้คือท่านั่งมาตรฐาน เป็นท่านั่งที่สมบูรณ์ เป็นท่านั่งที่เราควรจะศึกษาเอาไว้ให้ดี แต่ในแท่งปฏิบัติจริง ๆ ที่บ้านเรานั่งทำไหร่ก็ได้อยู่ในอริยาบท ที่สบาย จะนั่งพิงข้างฝา นั่งหอบเท้า หรือ นั่งพับเพียบก็ได้ ให้มีความรู้สึกว่าว่างกายสบาย แล้วก็กางนตติกับสบายไปคู่กัน แล้วก็สำรวจตรวจตราว่า มีส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเราเกร็งมั้ย สังเกตุดู ตรวจดูให้ดี เมื่อร่างกายอยู่ในท่าที่ถูกส่วนแล้ว ต่อจากนี้ก็ปรับใจของเราให้สบาย ๆ จะสบายได้วิธีคิดในเรื่องสบายอยู่หลายวิธี พระสัมมาสัมพุทธเจ้ารง แนะนำสอนมีอยู ถึง ๑๐ วิธี เขาเรียกว่า อนาสติด ๑๐* ตั้งแต่ พุทธา สติ* ______________________ *อนาสติด ๑๐ อารมณ์ที่ควรระลึกถึงเนือง ๆ คือ อ. พุทธาสติ - ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า. ธัมมาสติ - ระลึกถึงคุณของพระธรรม. สังฆาสติ - ระลึกถึงคุณของพระสงฆ์. สีลาาสติ - ระลึกถึงศีลที่ดีที่รักษา. จาคานุสติ - ระลึกถึงท่านที่บริจาคแล้ว ๖. เทวามาสติ - ระลึกถึงคุณที่ทำให้เป็นเทวดา ๗. มรณาสติ - ระลึกถึงความตายที่จะต้องมีเป็นธรรมดา ๘. กายคาถสติ - ระลึกทั่วไปในกายให้เนือยไม่งาม ๙. อนาปนา สติ - ตั้งสติทำหดมลมหายใจเข้าออก ๑๐. อุปสมาสติ - ระลึกถึงธรรมเป็นที่สุดมะระบันใสตลอดและความทุกข์ คืออันพาน