ข้อความต้นฉบับในหน้า
มัยอะแยะเลย เป็นองค์พระอัน ๆ เขาบอกว่าเป็นพระสังกัจจาย แล้วมีของท่านแนวก้องเอาไว้และในท้ององค์พระอัน ๆ ก็มีองค์พระพุทธรูปที่สง่างามอยู่ นั่นแหละเป็นปรัชญาธรรมที่สำคัญมาก คือองค์พระพุทธศาสนากำลังเจริญรุ่งเรืองในเมืองจีน องค์พระนี้ถูกประกอบขึ้นเอาไว้เป็นปรัชญาธรรม คำย่ ๆ จะบอกว่าในท้องของทุก ๆ คน มีพระอยู่ คือ พระธรรมกายภายใน
ครูไม่ใหญ่เห็นแล้วปลื้มมากเลย ซึ่่งในภูมิปัญญาของบรรพบรุษชาวพุทธจีนที่มีวิธีการสอนลูกหลานได้ดีมาก แต่เดี๋ยวนี้ลูกหลานพากันไปสนใจวิชาสนใจเรื่องต่าง ๆ ความสนุกสนานเพลิดเพลิน ไขเทค เลยเดินผ่านไปผ่านมามองไม่เห็นว่าบรรพบรุษกำลังจะบอกปรัชญาธรรมที่สำคัญทั้งไว้เป็นมรดกหลังจากที่ท่านละโลกไปแล้ว คำว่า “พระธรรมกาย” เคยเจริญรุ่งเรืองในเมืองจีนมาก่อนนะ ในยุคที่พระพุทธศาสนาเจริญถึงจุดสุด ก่อนที่จะถูกล้มเลื่อนไป แล้วต่อมาเมื่อเปลี่ยนแปลงการปกครองใหม่ สิ่งเหล่านี้เลยไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร ซึ่งน่าเสียดาย ในยุคนี้น่าจะฟื้นฟwayneขึ้นมาใหม่ เราไม่ควรมองผ่านสิ่งที่บรรพบรุษกำลังจะบอกปรัชญาธรรมที่สำคัญทั้งไว้เป็นมรดกหลังจากที่ท่านละโลกไปแล้ว เพราะฉะนั้น พระเห็นพระ เณรเห็นพระ โยมเห็นพระ ในพระชานี้จึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องดั่งาม เราต้องทำให้ได้ ถ้าจะไม่เห็นพระ ชีวิตงไม่ปลอดภัย ต้องให้เห็นพระให้ได้ สมัยโรจน์ เวลาใครเจ็บป่วยยังเตือนเสตกัน ให้เห็นถึงพระอะรหันไว้คือ ให้เกียรพระอรหันต์นั้นเอง แต่เดี๋ยวนี้ลาไปเยี่ยมเขาไม่พูดอย่างนี้กันแล้ว