การเข้าถึงพระธรรมกายและความสุข : หน้า 105/218

เพราะฉะนั้น เมื่อมีผู้ได้บรรจุธรรมแล้วมาแนะนำเราให้ได้เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นแหล่งของความสุข คับทุกข์ได้ด้วยวิธีหยุดกับนั่งอย่างนี้ มันก็ทำให้เกิดมันใจ แล้วก็ถือว่าเป็นคุณของผู้มีบุญ เพราะฉะนั้นใครว่าเราไม่มีบุญไม่ใช่แล้ว และที่ว่านั่งไม่เห็น ไม่ใช่เพราะบุญน้อย แต่จริง ๆ คือความน้อย เราบุญเยอะ แต่เราก็มาดีโพธิ์ดีพาย นั่งมาตั้ง ๑๐ ปี ๒๐ ปี แต่งไม่เข้าใจกับเขา ก็ควรจะต้องโพธิ์พาย นะ และไม่ควรจะต้องแค่นั้น ควรจะดีด้วย มีหัวให้ให้หมด ตั้งแต่หัวศิระหัวเข่า หัวแม่มือ หัวแม่เท้า ดีเข้าไป เพราะน้อยต่างหากจึงไม่ได้เข้าถึง นี่ขนาดผู้นำคนนให้อย่างนี้แล้วแค่ควรอย่างเดียวเรามีความสุขอย่างนี้แล้ว แค่ควรอย่างเดียวเรามีความสุขอย่างนี้แล้วแค่ควรอย่างเดียวเรามีความสุขอย่างนี้แล้วแค่ควรอย่างเดียวเรามีความสุขอย่างนี้แล้วแค่ควรอย่างเดียวเรามีความสุขอย่างนี้แล้วเราก็ไม่ทำ อย่านิ่งน่าใช้ดี