การใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า : หน้า 78/218

เลยไปกว่านั้นหรือเท่านั้นในปัจจุบันก็ไม่มาก ส่วนมากก็จะน้อยไปกว่านั้น และยังบางคนร่างกายยังแข็งแรงอยู่ ไม่ได้เจ็บ ไม่ได้ป่วย ไม่ได้ไข ไม่ได้ประสบอุบัติเหตุ อยู่ ๆ ก็ปั๊บเดินทางไปก่อนก็มีทุกชีวิต ทุกเพศ ทุกวัย มีสิทธิ์เดินทางไกลไปสู่โลกได้เท่ากันเลย ไม่ว่าสาแก่จะต้องไปก่อน ไม่แน่ บางทีรุ่นเยาว์ไปก่อนคนแก่ก็มี เพราะทุกคนมีสิทธิ์เท่ากัน ดังนั้นที่ใช่คำว่ายามเวลายอยู่ในโลกนี้อย่างจำกัด จึงเป็นคำที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นเรามาใช้เวลาย่างจำกัดน้อยอย่างไงให้มีคุณค่าที่สุด ให้ได้กำไรชีวิตมากที่สุด กำไรหรือขาดทุนชีวิต ผู้เขาว่าดีกันที่ใครสั่งสมคุณธรรมเอาไว้ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจทุกวันทุกคืนทุกเวลา ผู้ค้าน่าเชื่อว่ามีกำไรชีวิต ถ้าผู้สั่งสมบอกศิล ถือว่าขาดทุนชีวิต นี่คือมาตรฐานของท่านผู้บันทิตนึกปรารถนาทั้งหลาย แต่ผู้ไม่รู้ก็ว่ากันไปตามรสนิยม บางคนก็บอกว่าจำเป็นต้องหากำไรชีวิตด้วยการเมา เพราะเราจะมีโอกาสเมาอย่างประเสริฐนี้ได้สักครั้ง ฟังแล้วมิน ไม่รู้มาแบบไหนมาอย่างประเสริฐ เราจะต้องเล่นการพนัน สนุกสนาน เพลิดเพลิน สุรา นารี พารี่ ตีผลบัตร ต้องควรด้วยอย่างนี้จึงจะเรียกว่ากำไรชีวิต นี่คือความเห็นของผู้ไม่รู้ คือไม่รู้ดี ไม่รู้เรื่องปัจจุบัน แล้วก็ไม่รู้เรื่องอนาคต ไม่รู้เรื่องกฎแห่งกรรม ไม่รู้เรื่องราวชีวิตในสังการวัฐ หรือความเป็นจริงของชีวิต เขาจัดว่ากำไรขาดทุนชีวิตด้วยวิธีดังกล่าว ซึ่งแตกต่างจากบันติถินปราชญ์ที่ท่านสรุปมาว่า สิ่งใดที่ขุรตธรรมให้บังเกิดขึ้นด้วยกาย วาจา สิ่งนั้นคือกำไรชีวิต สิ่งใดที่ยงกุศลธรรมให้งบเกิดขึ้นด้วยกาย วาจา ใจสิ่งนั้นคือขาดทุนชีวิต