การเข้าถึงพระรัตนตรัยและการปฏิบัติธรรม : หน้า 26/218

คนละอย่าง จะรู้สึกเสียรายวันเวลาว่า เหลืออีกไม่กี่วันก็จะออกพรรษาแล้ว ทำอย่างไรเราถึงจะหยุดนั่งได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ทำอย่างไรจึงจะทำ พระนิพพานให้แจ้งได้ ถ้าบวชแล้วไม่ปฏิบัติธรรม ไม่ทำสมาธิ มัวใช้เวลาไปคุยกัน เรื่องทางโลก หรือทำกิจคล้าย ๆ กับชาวโลกที่เขาทำกันอยู่ อย่างนี้เสีย เวลาบวช บวชก็ไม่เกิดประโยชน์ บวชแล้วต้องปฏิบัติธรรม ฝึกใจให้ หยุดนั่ง ให้ถูกหลักวิชชา เราต้องปฏิบัติธรรมทุกวัน ให้ได้สุขจากสมาธิ ซึ่งเป็นสุขที่แตกต่างจาก ความสุขทางโลกที่เราเคยเจอ ต้องนั่งแล้วมีความสุข แม้เพียงเล็กน้อยก็จะ ทำให้เรามีกำลังใจอยากจะนั่งต่อไป และจะเริ่มเห็นคุณค่าของการเป็น นักบวชจากการที่ได้สุขจากสมาธิ สุขที่เกิดจากสมาธิ เป็นสุขที่ไม่ซ้ำกันเลย เป็นสุขที่ยิ่งใหญ่ เป็นอิสระ ว่างขาวในโตขึ้นไปเรื่อย ๆ ที่ชาวโลกยากจะเข้าใจ แต่ถ้าหากใครยัง เข้าไม่ถึงตรงนี้ก็ราก็จะเข้าใจ สุขเหล่านี้มีอยู่แล้วในตัวของเราทุกระดับทั้ง ปริมณฑลและคุณภาพของความสุข มีอยู่ในตัวเรานี้และไม่ได้อยู่ตัวยิ่งกว่ามาว่าเราไปถึงตรงไหน ระดับไหน สุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งในระดับหนึ่ง ก็อิ่มรสความสุขความเอร็ดอร่อย ระดับนั้น ยิ่งหยุดในหยุดหน้าเข้าไปอีก สุขในระดับละเอียดและกว้างขวาง กว่าที่ไม่ซ้ำกัน รสชาติก็อร่อยเพิ่มขึ้น มันมีความมานิยมเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ มี โอกาสสนุกในการนั่ง อร่อยจริง ๆ ยิ่งนั่งแล้วมันสว่างไสว หลังตาแล้วไม่มิด เราจะเห็นคุณค่าของการบวช เราจะหวนแห่งเวลาที่ผ่านไปในเพณฑบวช มากเลย ถ้าได้สุขที่เกิดจากสมาธิ ยิ่งเห็นพระในตัว พระเห็นพระ อยากให้