ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขึ้นมาอีกแล้ว เป็นอีกหนึ่งในบทของเดียวกัน ต้นแล้วต้นเล่าไปเรื่อย ๆ อุปมา คล้าย ๆ อย่างนั้น จะเห็นด้วยว่า อวิชชาทำให้เกิดสังขาร สังขารเกิดวิญญาณ เห็นกระแสเลส ที่เรียกว่า อสวาม แปลว่า เครื่องหมักดอง ดองด้วยโลก ด้วย โกรธ ด้วยหลง ตอนนั้นเห็นกระแสแต่ยังไม่เห็นผู้ผลิต ก็พุ่งเพลิน ๆ กันไปก่อน เพื่อจะสรุปให้รู้ว่า พระธรรมกายสำคัญมาก เป็นสิ่งที่ทำให้บุรพโพสสัตว์ได้บรรลุอนุตตรสัมมาสิทธิธรรม และขจัดกิเลสอสวะให้ออกจากตัวเอง
เพราะฉะนั้น พระธรรมกายสำคัญมาก มีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกคนเกิดมาเพื่อการนี้คือเพื่อมาตามพระนิพพานให้แจ้ง และจะเห็นได้ด้วยภายใน คือ พระธรรมกายเท่านั้น กายอื่นทำให้แจ้งไม่ได้ เพราะความละเอียดไปถึง
เมื่อเรารู้จุดประสงค์ของชีวิตว่าเกิดมาเพื่อการนี้ เราจึงไม่ควรปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ พรรษานี้จึงเป็นพรซที่ดีมาก เป็นจังหวะชีวิตที่ดีที่สุด ช่วงไหนที่ใครมีความรู้สึกอยากปฏิบธรรม มองเห็นโลกว่ามีอะไรเป็นสาระแก่นสาร อยากจะหาแก่นสารของชีวิต แล้วลงมือปฏิบัติ
แค่ลงมือปฏิบัติแม้ยังไม่ได้พบอะไรเลย ก็ถือว่าเป็นช่วงจังหวะชีวิตดี ถ้าลงมือปฏิบัติแล้วได้ผลจากการปฏิบัติ ได้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็ถือว่าเป็นช่วงที่ดีที่สุดของชีวิต
ดังนั้น พระชนที่เรามีความตั้งใจกัน เป็นสิ่งที่ถูกต้องดีงาม เรากำลังเดินตามรอยบัณฑิตนับปราชญ์ในกาลก่อน เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลืออยู่ในพระชนนี้จะต้องขวนขวายกันให้เต็มที่ อย่าปล่อยให้โอกาสอันดีอย่างนี้เป็นวิกฤตของชีวิต เพราะเราจะละจากโลกนี้ไปเมื่อไร ไม่รู้