การเกิดมรรคโลภชาติดีและเส้นทางสู่พระนิพพาน : หน้า 15/218

เกิดมรรคโลภชาติดี คือ จะได้ไม่ลืม ก็จะมีสิ่งที่แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไป เพราะได้รับสมบูรณ์มาก เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่า ชีวิตในสังสารวัฏมันอันตราย © คนเราเกิดมา ทำไม เมื่อชาติก็ได้ให้โอกาสพระภิษฐาสามเรื่อยว่า เรามาบวชเป็นพระภิษฐสามเณร เพราะเราเห็นภัยในวิสุงสาร ซึ่งน้อยคนในโลกที่จะเห็น แต่ผู้ท่านเห็น เมื่อเห็นแล้วด้วยมหารถจึงได้มาส่งสอนว่า มาเกิดเป็นมนุษย์แล้วต้องมาสร้างบารมีนะ โดยเฉพาะที่สำคัญที่สุดต้องทำพระนิพพานให้แจ้ง ตรงนี้เป็นหลักสำคัญเลย ในวิสุงสารณ์มีภัยมากสารพัดภัยเลย ทั้งภัยพาล ภัยจากสัตว์ร้ายของร้าย คนนร้าย ภัยธรรมชาติ ภัยจากโรคภัยไข้เจ็บ ภากจากเสงบดับ และยังมีภัยในอยาอีกเยอะยะไปหมดเลย มีทางเดียวที่จะรอดได้คือ ต้องขจัดกิเลสสาสะให้หมดสิ้น แล้วไปพระนิพพาน จึงจะหลุดพันจากที่เขาบังคับได้ เพราะฉะนั้น การทำพระนิพพานให้แจ้ง จึงเป็นวัตถุประสงค์ของการเกิดมาพบเป็นมนุษย์ของทุก ๆ คน จะรู้หรือไม่รู้ จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม แต่ว่ามนุษย์ทุกคนในโลกเกิดมาเพื่อการนี้ นอกจากนั้นเป็นวัตถุประสงค์องค์มา คือ การสร้างบารมี หรือคือการทำความดีนั้นเอง ต้องละชั้ว ทําดี ทำใจให้ใส่นี้เป็นหลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์ จับหลักตรงนี้ให้ได้ ดังนั้น เรามีทางเลือกทางเดียวที่จะเป็นทางรอด คือ ต้องฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวให้ได้ พรรษานี้ จึงเป็นพรรษาที่ถึงเวลาแล้วที่จะต้องเห็นพระ เข้าถึงพระธรรมภายในตัว เราจะต้องขวนขวาย ทำให้เต็มที่เต็มกำลัง ไม่มีใครช่วยเราได้