การปฏิบัติธรรมและการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา : หน้า 154/218

จะมีก็แต่ นักเรียนอุบาลฝันในสนามวิทยานี้แหละ รู้สึกว่าจะกระตือรือร้นกันเป็นพิเศษ เพราะทุกคนรู้และเข้าใจได้ในระดับหนึ่งแล้วว่ามา ทำพระนิพพานให้แจ้ง มาสร้างบารมี เพราะฉะนั้นในเวลาที่ผ่านไปจึงเต็มบุญเต็มบารมี กนิอยู่ตลอดเวลา ซึ่งมีกิิมพันประจำวัน ประจำอาทิตย์ ประจำเดือน ประจำปี ประจำเทศกาลอะไรต่าง ๆ เหล่านั้น เป็นต้น เราก็ทำกันอย่างต่อเนื่องเสมอ บางคนที่พูด ๆ โพล่ง ๆ ก็มีเหมือนกันนะ ฟิต ผ่อ ฟู แรก ๆ ก็ฟิต นาน ๆ ไปก็ฟอ พอเชี่ยร์ก็ขึ้นมาหน่อยหนึ่ง พวก ฟิต ฟิด ฟิด ที่ตั้งใจสร้างบารมีมิ ยิ่งเวลาที่ผ่านมาไปรู้ว่าเหลือเวลาน้อยลงก็ยิ่งฟิต นี่ก็เป็นสิ่งที่อนุโมทนา ถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปูพระมงคลเทพมุนี (สด จนท โส) ผู้นพบวิชาชาธรรมภาย คิดแล้วหวาดเสียว หนาวยิ่งกว่ายืนอยู่บนยอดเขาเสียอีก ชีวิตเราสะเปะสะปะ เราจะหาใครมายืนยันว่าการปฏิบัติธรรมอย่างนี้ถูกต้อง ร้องรออยู่ที่พระสัมพุทธเจ้ารสเอไว้อย่างเป็นขั้นเป็นตอนอย่างนี้ หายาก ไม่ค่อยจะมีนะ มีแต่บอกกว้าง ๆ ว่า มี 40 วิธี ที่บันทึกไว้ในวิสุทธิ มรรค นอกวิสุทธิ มรรคก็มีอีก ก็อบแต่หลักวิธีการเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้ให้ความมั่นใจว่าทำอย่างไรจึงจะถูกต้อง และไม่ทราบว่าเวลาติดขัดจะไปถามใคร ก็เลยต้องยอดให้ว่า การปฏิบัติธรรมนี้ผูกขาดเฉพาะพระตรัองค์ เฉพาะผู้มีบญบารมีมาก ๆ เท่านั้น จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่อยู่ บังเกิดขึ้นมา จึงทำให้เรามีความมั่นใจในการปฏิบัติธรรม เพราะท่านยืนยันว่า มรรคผลนิพพานอยู่ในตัว ต้องปฏิบัติธรรมเอาใจหยุดนั่งให้ถูกส่วนที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 จะเข้าถึง