การสำรวจความรู้ของมนุษยชาติ : หน้า 45/218

เอาทรัพยากรทุกอย่างมาทุ่มเทเพื่อที่จะให้มนุษยชาติได้แสวงหาความรู้ที่แท้จริง ที่จะเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ต่อเราและโลก ตอนนี้ก็ทุ่มเททรัพยากรเพื่ออย่างอื่น การค้นคว้าเทคโนโลยีแม้จะสูญไปเรื่อย ๆ มันก็ได้แค่ให้ความสะดวกสบายแกการทำงานหากิน สะดวกขึ้นแต่ถึงจะสะดวกสบายแค่ไหนก็ยังเมื่อย ยังเจ็บ และก็ยังตาย เดี๋ยวนี้มนุษย์พลาสติกลิขิตขึ้นมาก เขาไปทำศัลยกรรมทุกส่วนของร่างกายด้วยไอเทค แต่มันก็ปิดความจริงไม่ได้จะทำอย่างไรก็แล้วแต่ในที่สุดก็ต้องเจ็บ แล้วก็ต้องตาย เทคโนโลยีที่เกิดขึ้นมัก来เพื่อทำมหากินใครมีอะไรใหม่ ๆ คนก็สนใจ ก็ขายดี คนที่ซุเเขาไม่ได้ต้องพัฒนาตัวเองค้นเทคโนโลยีให้เท่เขาหรือเหนือกว่าเขาเพื่อทำมหากิน เรียกว่ากลต้องแข่งกันเรื่องเทคโนโลยี สมมตว่ารวย มีบ้านร้อยหลังใช้ได้กะหลัง มีรถพันคันก็ใช้ได้กะคัน มีร้อยหมื่นเส้น อาจจะใช้กะหลายเส้นได้ แต่ถ้าไม่สมดุลเขาเรียกว่าโซ่ อาหารอย่างก็ได้ค่ําเท่านั้น เตียงทองมีร้อยเตียงก็ใช้ได้เท่ากัน จรวยแคไหนก็ได้แค่แผน ยุงข้าวเราก็แค่นี้ อร่อยแค่ไหนมันก็ได้แค่นี้ เพราะฉะนั้นทรัพยากรที่มีอยู่ ถ้าเอามารวมกันและทุ่มไปให้มนุษยได้ศึกษาความรู้ที่แท้จริง คือความรู้ที่ทำพระนพพานให้แจ้ง มวลมนุษยชาติจะเข้าถึงสิ้นสุดสุขภายในพันทุกโลง ทั้ง ๆ ที่มันง่าย ๆ อย่างนี้ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะมีสิ่งที่อยู่จากหลังบังคับอยู่ บังคับว่าจะไปเชื่ออย่างนั้น อย่าไปทำอย่างนั้น อย่าไปคิดอย่างนั้น จากหลังคือกิเลส ความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นกระแสแม่เป็นพลังงานชนิดหนึ่งของพญามาร เขาเอาไว้บังคับมนุษย์ให้คิด ให้พูด ให้ทำ เรื่อง