ธรรมะและการบวชในพระพุทธศาสนา : หน้า 187/218

ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็จะได้บุญด้วยในฐานะเป็น ผู้นะ และเป็น ผู้นำ คือให้ธรรมทานเขาเรียกว่า นะ นำคือให้ดู ปฏิบัติให้ดู เราก็ได้เขาก็ได้ ได้ทั้งประโยชน์และประโยชน์ผู้อื่นด้วย แล้วก็ตั้งใจว่่า เมื่อไหร่เราเห็นโทษภัยของชีวิตมาราวา เห็นว่าไม่มีอะไรเลย หรือเห็นภัยในวัฏสงสารแล้วให้กลับมาบวชใหม่ จะบวชอีกครั้งก็ได้ ไม่ได้มฤฏกฤษ์ห้ามเลย บัญทิตสมัยก่อนบวชตั้ง ๗ ครั้ง เขาเรียกว่า บัญทิตตอบเนี่ยน พอหมดฤดูทำไร่ก็ทำบวช พอถึงฤดูนี้ก็ถึงจอป นึกถึงการทำมาหากิน เองอบไปดูดิน พรวนดิน ปลูกผลมากรากไม้ พอหมดฤดูู๊ก็เกิดกุลศรีทราธขึ้นมาอีกเข้า ๆ ออก ๆ อย่างนี้ ๗ ครั้ง ครั้งที่ ๗ ประสบความสำเร็จของการเป็นนักบวชได้บรรลุธรรม นี้เขามาแล้ว ดังนั้น เราจะบวชก็ครั้งก็ได้ เมื่อหน่ายเมื่อไรบวชนะ จะบวชวันนี้ หรือบวชวันที่ไหนก็เอาเถอะ ให้ไปบวช บวชแล้วก็ลงมือปฏิบัติ ศึกษาทั้งปลายดี ปฏิบัติ ปฏิรูป เทศนา เราก็ทำให้ครบถ้วนบริบูรณ์ เราก็ถามโยมพ่อโยมแม่ก็ได้บุญ ปุ่ ย่า ตา ยาย บรรพบุรุษ ฤๅษีโยม สรวลสัตว์ทั้งหลายก็มีส่วนแห่งบุญกับเราด้วย เมื่อปลดเกษียณแล้ว เห็นผมหงอกขึ้นแล้ว มีลูกมีหลานแล้ว หลานกำลังจะเจริญเต็มโต เราก็ออกบวชเลย บวชตอนนั้นยังมีเรืองมิแรงอยู่ก็อบกันไป อย่างนี้ก็จะได้บำทออายุพระพุทธศาสนา อายุพระพุทธศาสนาวันต่อวันนะ ก็เหมือนอายุมนุษย์นี่แหละ อยู่ได้เป็นวัน ๆ มีพระเพิ่มขึ้นอีกวันหนึ่ง อายุพระพุทธศาสนาก็เพิ่มยอดออกไปอีก