การบวชและการคิดวันต่อวัน : หน้า 193/218

บวชไปวันต่อวัน ถ้าจะบวชให้ได้นาน ต้องคิดวันต่อวัน เพราะความจริงก็เป็นเช่นนั้น อย่าเพิ่งไปคิดว่า เราจะบวชไปอีก 20, 30 ปี ครูไม่ใหญ่มักคิดวันต่อวันแค่นี้ เอง วันนี้เราจะเป็นพระที่ดี ตั้งใจไปเพื่อสั่งสม ธรรมภิญญา รักษาพระธรรมวินัย ให้ตลอดวัฏเลย คิดวันต่อวันแค่หลับตากับลมตาเท่านั้น ก่อนหลับตาเรามองเห็นผ้ากางสาวพัสตร้ห่มกายเราอยู่ เราก็ตั้งใจว่าจะ ประพฤติปฏิบัติธรรม รักษาข้อธรรมิฏจะเป็นพระที่สมบูรณ์ ตื่นมาขึ้นมาเห้น ผ้ากางสาวพัสตร์ ถึงวันนี้เราจะเป็นพระที่ดี ทำอย่างนี้เดี๋ยววันเดี๋ยวก็ คืนอย่าไปคิดถึงวันพรุ่งนี้เลย เพราะมันไม่แน่ เราจะมีชีวิตอยู่หรือปลูกก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นบวชวันต่อวัน หากินกันไปวัน ๆ มีอาหารรับประทานไปมือ ๆ หนึ่ง เสื้อผ้าจีวรปีละครั้ง โยมนี้วันหลายมือหลายชุด บ้างมีโบร่งอีกร เพราะฉะนั้น ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐ ผู้ด้อยโอกาสฟังเอาไว้ อธิษฐาน จิตให้ดีนะ ถ้าใครจะหมดกรรมแล้วจะเบื่อหน่ายเพศหญิง อยากจะเกิดเป็น เพศชาย ถ้ากรรมยังไม่หมด เอ! ได้หวัดดีเหมือนกันนะ เอ! เป็นผู้หญิงมันก็ ไม่ได้เสียหายอะไร คือลังเหลือเศษกรรมอีกนิด ๆ หน่อย ๆ ดูอย่างพุทธมารดาสิ หาข้ออ้างได้ หรือดูอย่างพระนางปชาบดีโดมมี หรือพระนางอุบลวรรณา เถรี ยังเป็นพระอรหันต์ในเพศหญิง มีบุญที่ได้บรรจุรมรผลฉพานา แต่ เศษกรรมของความเป็นผู้หญิงยังมี อยู่ เพราะฉะนั้นสังเกตดูตัวเรา ถ้าเมื่อไร ส่องกระจกแล้วไม่ชอบเลย อย่างนี้แสดงว่าใกล้หมดกรรมแล้ว แต่คนละเรื่องกับ ผู้หญิงแล้วเป็นทอมนะ นันทกรรมเมยา ยังหนักอยู่ เพราะฉะนั้น บวชนี้สำคัญ ให้ส้มไปเกิดลูก พระลูกชายทั้งหลายของ ครูไม่ใหญ่ ให้ทำกายวาจาใจของเราให้เป็นพระที่สมบูรณ์ ให้เป็นจนกระทั่ง