ประสบการณ์แห่งความสุขในจิตใจ : หน้า 22/178

O- 22 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง จนมองเห็นจุดตรงกลางสว่างที่สุด ใจพี่เณรจรดจ่อไปหาจุดนั้น สักครู่ก็ถูกดูดวูบเข้าไปหาจุดสว่าง จุดสว่างนั้นได้ขยายกว้าง ออกไป กลายเป็นดวงใสบริสุทธิ์ บางเบา เหมือนลูกโป่งฟองสบู่ พี่เณรเข้าไปอยู่ในดวงนี้ มีความสุขจังเลย เหมือนอยู่ใน โลกอีกโลกหนึ่ง ยังกับอยู่ในวิมานแก้วที่ใสสว่างไปหมด ตรง กลางดวงใสนี้ ก็มีดวงสว่างดวงใหม่ผุดซ้อนขึ้นมา พี่เณรเคลื่อน เข้าไปในกลางดวงสว่าง ดวงสว่างดวงใหม่ก็ผุดซ้อนขึ้นมาอีก ตอนที่เคลื่อนสวนกันนั้น พี่เณรมีความสุขมากๆ ความสุข ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ พร้อมกับดวงสว่าง คล้ายกับการผุดขึ้นมาของ น้ำพุ พี่เณรเห็นตรงกลางดวงสว่างมีจุดเล็กๆ พอเคลื่อนเข้าไป ใกล้ก็เห็นเป็นเหมือนปลายแหลมของดอกบัวตูม พี่เณรใจจรด จ่อมองตามไปอย่างสนใจ สักครู่ก็เห็นเศียรพระค่อยๆ โผล่ขึ้นมา แล้วก็เห็นหมด ทั้งองค์เลย เป็นพระแก้วใสๆ ใสมากๆ โปร่ง บาง เบา เหมือน จะกลืนไปกับอากาศได้ พี่เณรนั่งยิ้มอยู่คนเดียว เป็นยิ้มที่ออกมาจากภายใน ด้วย ความปลื้มปีติใจ มีความสุขจนบอกไม่ถูก สุขมากที่สุดเลย จน นํ้าตาเย็นแห่งความปีติใหลอาบแก้มทั้งสองข้าง องค์พระใสสว่าง ก็ลอยเด่น หยุดนิ่งอยู่กลางกายของพี่เณร เห็นชัดใสแจ่ม ใส สว่างมาก ซัดเหมือนเราเอาแว่นขยายมาส่องดูลายมือ สว่าง โพลงเหมือนกับดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน หลายๆ ดวงมาซ้อนกัน