การก่อสร้างกุฏิของสามเณร : หน้า 57/178

4 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 4 “ไม่ได้ ไม่มี ไม่เป็น” ไม่มีอยู่ในใจของเรา ไม่ใช่เราจะทำไม่ ได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้ทำต่างหาก สามเณรทุกรูปเชื่อมั่นใน พระพี่เลี้ยง เราว่าไงว่าตามกัน ไม่ท้อแท้และท้อถอย เริ่มแรกของการก่อสร้าง เราเชิญช่างไม้มา ๒ คน มาให้ คำแนะนำ เมื่อเริ่มหลังแรก การทำงานค่อนข้างจะเชื่องช้า เพราะพวกเรายังใหม่อยู่ ตีผังยังไม่เป็น หาหลุมขุดหลุม เพื่อ ฝังเสาก็ไม่เป็น สกัดไม้เพื่อบากเสาก็ไม่เป็น แม้แต่ตอกตะปู บางรูปก็ยังไม่เป็นเลย ตอนนั้นมีความติดขัดหลายๆ อย่าง แต่ พอช่างแนะนำหรือทำให้ดูเพียงครั้งเดียวเท่านั้น พวกเราสาม เณรก็ช่วยกันจำ ช่วยกันทำ และก็ทำได้สำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เป็นเพียงแค่ทําได้เท่านั้นนะ ยังไม่ชำนาญ ทําให้นึกถึงคำ สอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวทีว่า “เพียงได้ดูก็เป็น ครูได้” พอกุฏิหลังแรกเป็นรูปเป็นร่างได้สำเร็จ ทั้งพระพี่เลี้ยง และสามเณรต่างปลื้มใจในผลงาน เราเริ่มเข้าใจในงานก่อสร้างกุฏิ เริ่มมองงานได้ตลอดสาย ต่อมาเราก็สามารถพัฒนาฝีมือ โดยสามารถทำได้หลายๆ หลัง พร้อมกัน ตั้งแต่ขุดหลุมฝังเสาตอม่อ ขึ้นเสา เราแบ่งกลุ่มทำงาน เป็นทีมไปพร้อมๆ กัน ตอนนั้นเราต้องทำงานกันเป็นทีมจริงๆ เพราะถ้าเราไม่ช่วยกันแล้ว งานจะล่าช้า ไม่ทันใช้งาน ทุกรูป ต่างตั้งใจทํางานของตัวเองให้ดีที่สุด ทุกอย่างประสานกันดีมาก โดยเฉพาะตอนมุงหลังคาด้วยใบจาก สามเณรจะขึ้นไปบน