ความรักของพ่อแม่และความเสียสละ : หน้า 106/178

4 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 ให้โดยมิได้รังเกียจ และพร้อมที่จะปกป้องลูกน้อย แม้จะแลก ด้วยชีวิตของท่านเองก็ตาม ดุจบุคคลหวงแหนดวงตาอันเป็นที่รัก และประหนึ่งเทวดาคอยปกปัก คุ้มครอง รักษา ผู้ทำความดี ฉะนั้น “พ่อแม่นั้นเปรียบเสมือนพรหมของลูก” เพราะใจท่าน ประกอบไปด้วยพรหมวิหารธรรม คือเมตตา กรุณา มุทิตา และ อุเบกขา พ่อแม่นั้นเฝ้าทะนุถนอมเรามาตั้งแต่อยู่ในครรภ์ เลี้ยง เรามาตั้งแต่ยังเล็กๆ ท่านไม่เคยสนใจเลยว่าลูกที่เกิดมานี้ โต ขึ้นแล้วจะกตัญญูกตเวทีต่อท่าน หรือจะกลายเป็นลูกอกตัญญู แม้กระทั่งรู้อยู่เต็มอกว่า ลูกที่เกิดมาต้องอกตัญญูฆ่าพ่อ อย่างเรื่องของพระเจ้าพิมพิสารที่โหรหลวงท่านายว่า เด็ก ที่อยู่ในครรภ์พระมเหสีนี้โตขึ้นจะปลงพระชนม์พระบิดา หาก พระองค์มีพระประสงค์จะให้ฆ่าลูกทิ้งก็ได้ แต่พระองค์กลับทรง ห้าม ทั้งยังรับสั่งให้เลี้ยงดูเป็นอย่างดี เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูยังทรงพระเยาว์เกิดเป็นฝีที่นิ้ว พระองค์ก็มิได้ทรงรังเกียจแต่กลับเอาพระโอษฐ์ดูดหัวผี ดูด หนองออกมาด้วยพระองค์เอง นี่แหละคือความรักของพ่อแม่ ทั้งที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าลูกคนนี้โตขึ้นต้องฆ่าตนเอง แต่ด้วยความ รักอันไม่มีประมาณ จึงทำให้พระองค์ไม่ทรงคำนึงถึงสิ่งเหล่านี้ เลย “พ่อแม่ยังเปรียบเสมือนพระอรหันต์ของลูกอีกด้วย”