ข้อความต้นฉบับในหน้า
3
ไ ป ไ ห ก ง ที่ สุ ด แ ห่ ง 5 5 5 ม
ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงปวงเพื่อนข้า
ผองเราอย่าพาใจให้หุนหัน
หมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่งดิ่งทุกวัน
เป้าหมายนั้นมุ่งที่สุดสุดแห่งธรรม
พี่เณรรักวิชชาธรรมกายเป็นชีวิตจิตใจ ไม่เห็นสิ่งอื่นใด
เลยที่จะมีค่ายิ่งกว่าวิชชาธรรมกาย รักในการหยุดนิ่ง จิตใจ
ผูกพันกับศูนย์กลางกาย ใจอยู่กลางองค์พระตลอดเวลา
ปล่อยใจเข้าไปเรื่อยๆ โดยไม่มั่นหมาย แต่มีเป้าหมายสูงส่งคือ
“ความรู้แจ้งแทงตลอดในวิชชาธรรมกาย เพื่อไปให้ถึงที่สุด
แห่งธรรม"
หากเรามีเป้าหมายนี้ เราจะมีความเพียรที่จะหยุดนิ่งตลอด
เวลา เราจะไม่ประมาทเลย เราต้องใฝ่สูง ไหนๆ ต้องคิดทั้งที
ต้องคิดไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่าน
จะคอยย้ำเตือนให้เราคิดอย่างนี้ทุกๆ วัน และวันละหลายๆ ครั้ง
ไหนๆ เกิดมาเป็นมนุษย์ทั้งที ควรคิดทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง
เราเหลือเวลาอยู่ในโลกมนุษย์นี้ไม่มากแล้ว
“จงใช้เวลาที่เหลืออยู่น้อยที่สุดนี้ ทำให้เกิดประโยชน์
มากที่สุด”
ชีวิตในทางธรรม จะรู้สึกว่าวันๆ หนึ่งช่างผ่านไปอย่าง
รวดเร็วเหลือเกิน เร็วกว่าชีวิตในทางโลก เวลามีคุณค่ามากขึ้น
เราจะรู้สึกเดี๋ยววันเดี๋ยวคืน ดูเหมือนยังไม่ค่อยได้ทำอะไรเลย