พระคุณของครูบาอาจารย์ : หน้า 114/178

12 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 8 พ่อธัมมชโย หลวงพ่อทัตตชีโว และคุณยายอาจารย์อุบาสิกา จันทร์ ขนนกยูง ในความรู้สึกจากส่วนลึกของจิตใจแล้ว พี่เณร รู้สึกว่าบุคคลทั้งสามท่านนี้มีพระคุณยิ่งกว่าโยมพ่อโยมแม่เสียอีก เพราะท่านเป็นผู้เปิดหนทางสวรรค์นิพพานให้กับพี่เณรทำให้ชีวิต พี่เณรดำาเนินอยู่บนหนทางที่ถูกต้องดีงาม เป็นการยากที่จะ สามารถหาคําพูดใดๆ ในโลกมาพรรณนาถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ ของบุคคลทั้งสามท่านนี้ เพราะท่านคือ “ทั้งหมดในชีวิตของพี่ เณร” น้องรัก...หากเปรียบพระพี่เลี้ยงเป็นประดุจไม้ค้ำหลักปัก ต้นกล้า เฝ้ารักษามิให้พายุร้ายมาทำลายได้ หลวงพ่อทั้งสอง และคุณยายก็เปรียบเสมือนดวงตะวันที่ทอแสง และให้ไออุ่น ในยามเช้าแก่ผืนปฐพีอันอุดมกว้างใหญ่ไพศาล เพื่อหล่อเลี้ยง ต้นกล้าให้เติบโต ผ่านกาลนานวันจนเป็นไม้ใหญ่ ให้ร่มเย็นเป็น ที่พึ่งแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายในแหล่งหล้า หากมีคนผู้หนึ่งลอยคออยู่ท่ามกลางทะเลอันกว้างใหญ่ เวิ้งว้าง จนเห็นแผ่นฟ้าตัดกับแผ่นน้ำบรรจบพบกันเป็นเส้นตรง คนผู้นั้นย่อมไขว่คว้าหาที่พึ่ง แม้นมีฟางสักเส้นหนึ่งลอยผ่านมา เขาก็คงต้องคว้ามาไว้ในก้ามือ ถ้าหากมีใครยื่นมือเข้ามา ช่วยเหลือเขาโอบอุ้มเขาผู้ซึ่งใกล้จะสิ้นหวังขึ้นมาจากท้องทะเล สู่ฝั่งอันปลอดภัยได้ เขาย่อมเคารพนับถือบูชาผู้นั้นยิ่งกว่าเทพเจ้า หรือผู้วิเศษใดๆ แม้กระทั่งชีวิตของเขาก็สามารถสละให้ได้ เพื่อ เป็นการตอบแทนพระคุณของบุคคลนั้น