ข้อความต้นฉบับในหน้า
11
3 ก แ ท้ . . . แ ก น้ อ ง เ ณ S
“ให้ตั้งใจฝึกตัวให้ดีนะจ๊ะ และบวชตลอดชีวิตให้ได้ทุก
รูปเลย ไม่ต้องลาสิกขา แล้วมาเป็นทหารกล้าแห่งกองทัพ
ธรรมช่วยกันสืบสานอายุพระพุทธศาสนากับหลวงพ่อ ทุก
รูปเลยนะจ๊ะ”
พี่เณรรู้สึกประทับใจหลวงพ่อเป็นอย่างมาก ท่านพูดกับ
พวกเราด้วยความรักความเอ็นดู หลวงพ่อเป็นเสมือนร่มโพธิ์ร่ม
ไทรที่ให้พวกเราได้พึ่งพิง เหมือนคนเดินทางไกล ผ่านทะเลทราย
อันกว้างใหญ่ซึ่งร้อนระอุ ขาดแคลนทั้งน้ำและอาหาร ได้มาพบ
กับแหล่งน้ำและป่าไม้อันสมบูรณ์ในท่ามกลางทะเลทราย ทำ
ให้เราได้พบกับชีวิตใหม่
พี่เณรมีความรู้สึกว่าได้มาเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆ เป็นชีวิต
ที่มีคุณค่า เพราะได้รู้ว่า “เราเกิดมาสร้างบารมี” คำๆ นี้เป็น
คำที่ยิ่งใหญ่เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุดของชีวิต ใครเกิดมา
แล้วได้ทราบอย่างนี้ต้องถือว่าเป็นผู้มีบุญมาก
น้องเณรลองคิดดูซิว่า มนุษย์ ๕ พันกว่าล้านคน มีเพียง
พวกเราจำนวนไม่เท่าไหร่ ที่รู้ว่าเกิดมาทำไม? อะไรคือเป้าหมาย
ของชีวิต?
“พระธรรมกายคือเป้าหมายของชีวิต” และเป็นสิ่งเดียว
เท่านั้นที่จะทำให้เราพ้นทุกข์พบสุขแท้จริง
ใครที่รู้อย่างนี้ต้องถือว่าเป็นผู้มีบุญมาก ขอให้น้องเณร
รักษาความเป็นผู้มีบุญนี้เอาไว้ แล้วจงใช้โอกาสใช้บุญนี้ ด้วย