การศึกษาพระธรรมวินัยและการสร้างบารมี : หน้า 41/178

2 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 3 การศึกษาพระธรรมวินัยถือว่า เป็นการสร้างบารมี อย่างหนึ่ง ถ้าไม่สมหวังปีนี้ไม่เป็นไร ปีหน้าก็เอาใหม่ ความสำเร็จ ย่อมมีเสมอสําหรับผู้มีความเพียรอย่างน้อยเราก็ได้ปัญญาบารมี มีเพื่อนๆ ของพี่เณรหลายรูปเอาชีวิตพรหมจรรย์ไปผูกไว้กับการ ศึกษา พอสอบตกเขาก็ตัดสินใจลาสิกขา หันเหชีวิตออกจากเส้น ทางนี้ไป ทำให้สูญเสียโอกาสในการสร้างบารมีไปอย่างน่าเสีย ดาย เพราะ... ไม่มีการสูญเสียใดที่จะยิ่งใหญ่ไปกว่าการสูญเสียเวลาและ โอกาสในการสร้างบารมี พี่เณรก็ได้แต่เสียดายแทนเพื่อน เพราะเมื่อเขาออกไปแล้ว ยากเหลือเกินที่จะหวนกลับมาอีก ส่วนมากที่ออกไปแล้ว ก็มัก จะมานึกเสียดายในภายหลัง บางคนเขียนจดหมายมาบอกว่า ตัวเขาเองคิดผิด ที่ด่วน ตัดสินใจเร็วเกินไป ชีวิตต้องไปตกอยู่ท่ามกลางความยากลำบาก ต้องแก่งแย่งชิงดีในการทํามาหาเลี้ยงชีพ และต้องทนอะไร อีกหลายๆ อย่าง ทําให้จิตใจตกต่ำลง ไปเรื่อยๆ ไม่เหมือนตอน เป็นสามเณร อยู่ที่วัดสะดวกสบายทุกอย่าง ได้ทําความดีเต็มที่ และยังมีพระพี่เลี้ยงคอยแนะนําสั่งสอนให้ท่าแต่สิ่งที่ดี ชีวิตของเขาน่าสงสารเหมือนกัน พี่เณรทำได้เพียงแค่เขียน จดหมายตอบไป ให้กำลังใจให้เขามาวัดบ่อยๆ จะได้มีบุญเยอะๆ เอาไว้ต่อสู้กับอุปสรรค ถ้าเรามีบุญมาก ทำอะไรก็จะสําเร็จได้ง่าย