วัยหัวเลี้ยว: การปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง พี่เณร สอนน้อง หน้า 99
หน้าที่ 99 / 178

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่การใช้โยนิโสมนสิการและการศึกษาอย่างถ่องแท้เพื่อให้เข้าใจในธรรมะ เมื่อมีความรู้และเข้าใจที่ถูกต้อง เราจะสามารถดำรงชีวิตในเพศสมณะได้อย่างมีคุณค่าและหลีกเลี่ยงการถูกกระแสกิเลสดึงเราออกจากทางที่ถูกต้อง ประสบการณ์ส่วนตัวของพี่เณรเมื่อบวชเป็นเวลา 2 ปีแสดงให้เห็นถึงการต่อสู้กับความต้องการทางโลกและการค้นพบความสงบในสมาธิ มีการเล่าถึงการเห็นองค์พระที่เกิดขึ้นเมื่อจิตมุ่งมั่นในความสงบ

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-โยนิโสมนสิการ
-การศึกษาในพระพุทธศาสนา
-จิตใจและความเข้มแข็ง
-ประสบการณ์ในเพศสมณะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

9 วัยหัวเลี้ยว พี่เณรเคยค้นคว้าคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาพบว่า การ ปฏิบัติธรรมให้ได้ผลต้องมี “โยนิโสมนสิการ” คือต้องทำอย่าง พินิจพิจารณา ทำให้ถูกต้อง ฉะนั้นการปฏิบัติธรรมต้องศึกษา ให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ ละเอียดรอบคอบ ถ้าไม่เข้าใจก็ไปถาม ครูบาอาจารย์ เราก็จะได้ความรู้ที่ถูกต้องสมบูรณ์ ส่วนความรู้ ในทางโลกนั้น หาได้ไม่ยากหรอก ถ้าเราอยากตามโลกให้ทัน ก็ เข้าไปอ่านหนังสือในห้องสมุดของวัด ซึ่งคัดเลือกหนังสือดีๆ ไว้ แล้ว มีหนังสือที่มีประโยชน์เยอะแยะมากมาย น้องเณรต้องเป็นผู้มีจิตใจเข้มแข็งในการประพฤติพรหม- จรรย์ เพราะเรากำลังทวนกระแสกิเลส ถ้าเราไหลไปตาม กระแสกิเลสของโลก เราก็จะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ในเพศ สมณะนี้ได้ น้องเณรต้องระวัง “อย่าให้ผ้าเหลืองร้อน” นั่นคือ “อยากสึกนั่นเอง” ในเรื่องนี้พี่เณรเคยมีประสบการณ์ เมื่อบวชได้ ๒ ปีผ้า เหลืองร้อน เลยคิดถึงบ้านและอยากมีแฟนด้วย ถึงขนาดบอก ให้โยมมารับกลับบ้าน พี่เณรเก็บข้าวของเรียบร้อย แล้วก็คิด ว่าไหนๆ เราก็จะสึกแล้ว ก่อนสึกน่าจะมีธรรมะออกไปสักหน่อย พี่เณรก็เลยเข้าไปนั่งสมาธิในห้องพระ วางใจหยุดนิ่งไป เรื่อยๆ ในกลางกาย พอใจหยุด ก็เกิดความสว่างขึ้น จนขนลุก ชูชัน ตัวพองไปหมดเลย มีความสุขมาก ร่างกายค่อยๆ ขยาย ออกไปไม่มีที่สิ้นสุด ตรงกลางนั้น พี่เณรเห็นองค์พระผุดซ้อนขึ้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More