ข้อความต้นฉบับในหน้า
6
พี่ 1 ณ ร ส อ น น อ ง 11
ยามใดที่มีอารมณ์โกรธมากระทบ เราต้องมีสติเตือนตนว่า
“จงอดทน และอดกลั้น” ถ้าเราทนไม่ได้แสดงว่า เราทำผิดคำ
สอนของพระบรมศาสดา ในยามโกรธความเงียบเป็นเพื่อนที่
ไว้วางใจได้มากที่สุด จงมีสติหยุดนิ่งสักนิด เพื่อเป็นการนิ่งอย่าง
ประเสริฐ การที่เราระงับความโกรธไว้ได้ ไม่แค้นพยาบาท ไม่
ทําความเคร่งเครียดให้ปรากฏ จะเป็นบุญติดตัวอย่างหนึ่งของ
เราคือ จะทำให้เราเป็นผู้ที่น่าเลื่อมใส
หากน้องเณรมีความโกรธเกิดขึ้น จงสอนตัวเองว่า
-เมื่อตอนออกบวช เรายังละบิดามารดาญาติพี่น้องได้ แล้ว
ทำไมเราจะละความโกรธ ซึ่งเป็นศัตรูนำความฉิบหายใหญ่มาสู่
ตัวเราไม่ได้
-เราโกรธคนที่เขาทำชั่วร้ายกับเรา ไฉนเราจึงไปทำเลียน
แบบเช่นเดียวกับเขา
-เขาทำความไม่พอใจเพื่อให้เราโกรธ ไฉนเราจึงยอม
ตกหลุมพรางที่เขาดักเอาไว้
-ความโกรธทําให้เราทุกข์ใจ ไฉนเราจึงนำเอาความทุกข์
มาเบียดเบียนตนเอง
-เขาประทุษร้ายเราผู้บริสุทธิ์ ผลร้ายย่อมกลับสู่ตัวเขา
เหมือนการซัดฝุ่นไปทวนลมฉะนั้น
-ทุกคนมีกรรมเป็นของตัว ใครทํากรรมใดไว้ตนจะต้องเป็น
ผู้รับผลของกรรมนั้น