พระคุณของพ่อแม่: ความสำคัญและความรัก : หน้า 105/178

ろ แ ก่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ จะบอกให้รู้ว่า “การจากไปครั้งนี้ลูกจะไม่มีโอกาสกลับมาสู่อ้อมอก ของแม่อีกแล้ว” แม้โยมแม่ไม่ได้พูดอะไร แต่น้ำตาที่พรั่งพรูออก มาอาบแก้มทั้งสองข้างนั้น ก็แทนคำพูดอะไรๆ ได้มากมาย เกินกว่าจะเอ่ย พระคุณของพ่อและแม่นั้นมากมายสุดที่จะพรรณนา พี่เณร คงไม่มีความสามารถพอที่จะเขียนให้หมดลงในเนื้อที่กระดาษ เพียงไม่กี่แผ่นนี้ มีนักปราชญ์ได้เปรียบเทียบไว้ว่า “ถึงแม้นจะเอาภูเขาสิเนรุมาแทนปากกา เอาน้ำในมหา สมุทรทั้งสี่มาแทนน้ำหมึก เอาแผ่นฟ้ามาแทนกระดาษแล้ว เขียนพรรณนาพระคุณของพ่อแม่เขียนไปจนกระทั่งภูเขาสิเนรุ สีกหมด น้ำในมหาสมุทรก็แห้งเหือด ถึงแผ่นฟ้ากว้างใหญ่ก็ หมดสิ้น ก็ยังไม่อาจที่จะพรรณนาพระคุณของพ่อแม่ได้หมด” เห็นไหมว่าพระคุณของพ่อแม่นั้นมากมายขนาดไหน พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเปรียบพระคุณของพ่อแม่เอาไว้ว่า “พ่อและแม่เปรียบเสมือนครูคนแรกของลูก” เพราะ ตั้งแต่เราลืมตาขึ้นดูโลก ท่านก็ได้พร่ำสอนทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่า จะสอนให้เดิน สอนให้พูด คอยเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด ไม่หน่ายหนี ประดุจแม่ไก่ฟักไข่รอคอยลูกน้อยกระเทาะเปลือกออกมาดูโลก ด้วยใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความสุข “พ่อแม่นั้นเปรียบเสมือนเทวดาของลูก” เพราะท่านเฝ้า ฟูมฟักเลี้ยงดูทุกอย่าง ป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดอุจจาระ ปัสสาวะ