ความรักและความศรัทธาในธรรมะ : หน้า 85/178

5 ไ ป ไ ห ก ง ที่ สุ ด แ ห่ ง 5 5 5 ม สิ่งใด ใจก็จะไปติดอยู่กับสิ่งนั้น เหมือนชายหนุ่มรักหญิงสาว แต่ หากเรารักธรรมะ ใจเราก็จะติดอยู่ในกลางธรรมะตลอด เวลา ทั้งรักและผูกพัน หวงแหนไม่ให้หายไปไหน ไม่ให้คลาด หากรักมากกว่านั้น เราก็จะกลมกลืนเป็นอันหนึ่ง จากใจ เดียวกันกับธรรมะภายในเลย ความรักและความศรัทธาในธรรมะ ควรเกิดจากตัวเรา เองดีที่สุด ชีวิตนี้ไม่มีใครสามารถบังคับเราได้ เราจะรักหรือไม่ รักอยู่ที่ตัวเราเอง รักธรรมะใหม่ๆ ...อยากจะเข้าถึงพระธรรมกาย รักธรรมะมากขึ้น....อยากจะศึกษาวิชชาธรรมกาย รักมากที่สุด...อยากจะไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม ถ้าใจไม่คลาดจากศูนย์กลางกายเลย อย่างนี้เรียกว่า “รักธรรมะแท้จริง” ชีวิตสามเณรเราอย่าไปรักใครเลย เสียเวลาเปล่า รัก ธรรมะกันดีกว่า “สละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ สละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต สละชีวิตเพื่อรักษาธรรม” น้องเณรลองถามตัวเองดูว่า เรารักธรรมะแค่ไหน? รัก แค่ชีวิตหรือยิ่งกว่าชีวิต? รักคนอื่นอาจผิดหวังได้ แต่รักธรรมะ ไม่มีผิดหวัง เพราะเราหวังไม่ผิด